| Περίληψη |
Οι μοριακές αλληλεπιδράσεις που καθορίζουν τις αλληλεπιδράσεις κυττάρου/κυττάρου μεσολαβούνται από μόρια ενσωματωμένα στην κυτταρική μεμβράνη, είναι άφθονες στο ανοσοποιητικό σύστημα και είναι διαφορετικές από ότι ανάμεσα σε διαλυτά μόρια. Εστίαση έγινε στην ανάπτυξη τεχνικών μελέτης τέτοιων αλληλεπιδράσεων χρησιμοποιώντας βιοαισθητήρες. Ένα καλά ορισμένο μοντέλο κυτταρικό σύστημα χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη των αποκρίσεων βιοαισθητήρων κατά την αλληλεπίδραση μεμβρανικών υποδοχέων, τάξης Ι MHC μορίων HLA‐A2 στην επιφάνεια κυττάρων, με προσδέτες τους, μονοκλωνικά αντισώματα ειδικά έναντι του HLA‐A2, ακινητοποιημένους στην επιφάνεια των αισθητήρων. Οι βιοαισθητήρες που χρησιμοποιήθηκαν, ένας αισθητήρας τύπου Love και ένας αισθητήρας‐μικροζυγός κρυσταλλικού χαλαζία (QCM), ανίχνευσαν ποσοτικά τη μοριακή αλληλεπίδραση. Επίσης, εμφάνισαν διαφορετική ευαισθησία σε διαφορετικούς χειρισμούς των κυττάρων, όπως διατάραξη του κυτταροσκελετού από κυτοχαλασίνη (στον QCM), ή διαχωρισμός των κυτταρικών τύπων με βάση την επιφανειακή πυκνότητα των HLA μορίων (στον αισθητήρα Love). Για τον αισθητήρα Love, η απώλεια ενέργειας του ακουστικού κύματος έδειξε γραμμική συσχέτιση με τον αριθμό των μεμβρανικών υποδοχέων που προσδένονται ειδικά στα ακινητοποιημένα αντισώματα και χρησιμοποιήθηκε για το χαρακτηρισμό της αλληλεπίδρασης υπολογίζοντας τις κινητικές παραμέτρους και τη συγγένεια σε 2D. Επιπλέον, φανερώθηκε η εξάρτηση της κυτταρικής προσκόλλησης από την κατάσταση του γλυκοκάλυκα των κυττάρων. Για τη μετάβαση σε ένα περισσότερο βιολογικά σημαντικό ζεύγος αλληλεπίδρασης, αναπτύχθηκαν μοντέλα μεμβρανών σε επιφάνειες βιοαισθητήρων για την πρόσδεση πρωτεϊνών ενδιαφέροντος. Δυο τύποι λιπιδικών μεμβρανών προετοιμάστηκαν, λιπιδικές μονοστοιβάδες σε μονοστοιβάδες θειολών και λιπιδικές διπλοστοιβάδες σε υδρόφιλες επιφάνειες silica. Επίσης, προτάθηκε μια τεχνική βιοαισθητήρα για τη μελέτη της πρόσδεσης Τ κυττάρων σε επιφάνεια με pMHCs. Ως σύστημα TCR, επιλέχθηκε o JM22 TCR, ο οποίος αναγνωρίζει το πεπτίδιο MP(58‐66) από τον ιό της γρίπης παρουσιασμένο στο HLA‐A2. Η επιφάνεια του βιοαισθητήρα προετοιμάστηκε με λιπιδική μονοστοιβάδα που παρουσίαζε σύμπλοκα HLA‐A2/MP(58‐66). Δυο συστήματα Τ κυττάρων προετοιμάστηκαν, μια μεταμολυσμένη με JM22 TCR κυτταρική σειρά και πρωτογενείς Τ κυτταρικοί κλώνοι απομονωμένοι από περιφερικό αίμα. Αυτά τα κύτταρα χαρακτηρίστηκαν για έκφραση TCR και κυτταροτοξικότητα. Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι η μέτρηση παραμέτρων πρόσδεσης σε 2D για την αλληλεπίδραση TCR/pMHC και η συσχέτισή τους με την φυσιολογική απόκριση των κυττάρων στην αναγνώριση αντιγόνου.
|
Χαρακτηρισμός μοριακών ανοσολογικών αλληλεπιδράσεων χρησιμοποιώντας βιοαισθητήρες και ολόκληρα κύτταρα
