| Περίληψη |
Οι μεταγραφικοί παράγοντες υπόκεινται σε διάφορες μετά-μεταφραστικές τροποποιήσεις, οι οποίες ρυθμίζουν τη λειτουργία τους σε πολλά επίπεδα. Η ομοιοπολική σύζευξη πολλών μεταγραφικών παραγόντων με το SUMO επηρεάζει συνήθως αρνητικά τη δράση τους, ενδεχομένως μεταβάλλοντας τις αλληλεπιδράσεις με άλλους παράγοντες πάνω στους υποκινητές ή απομακρύνοντάς τους από αυτούς. Η παρούσα εργασία επικεντρώθηκε στη μελέτη της ρύθμισης της μεταγραφικής ενεργότητας του ορφανού πυρηνικού υποδοχέα LRH-1 από την τροποποίηση με SUMO. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το LRH-1 υπόκειται σε σουμοϋλίωση και τα τροποποιημένα μόρια εντοπίζονται αποκλειστικά στα σωμάτια PML, μακριά από την ενεργή χρωματίνη. Το LRH-1 βρίσκεται στον πυρήνα σε δύο πληθυσμούς, σουμοϋλιωμένο και μη οι οποίοι βρίσκονται σε δυναμική ισορροπία. Η αποσουμοϋλίωση του LRH-1 συμπίπτει με την απομάκρυνσή του από τα σωμάτια PML γεγονός που δείχνει ότι η σύζευξη με SUMO είναι απαραίτητη για τη στόχευση και τη διατήρησή του στα σωμάτια. Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο τα σωμάτια SUMO-PML αποτελούν αποθηκευτικούς χώρους για τους μεταγραφικούς παράγοντες και ελέγχουν τη διαθεσιμότητά τους στις περιοχές ενεργής χρωματίνης. Μεταλλαγές στο γονίδιο HNF1β, που κωδικοποιεί τον μεταγραφικό παράγοντα HNF1β ο οποίος φέρει τη συντηρημένη περιοχή πρόσδεσης στο DNA POU homeodomain, προκαλούν διάφορους φαινοτύπους συμπεριλαμβανομένου και του νεανικού διαβήτη τύπου 5 (MODY5). Στο δεύτερο μέρος της εργασίας, με σκοπό να διερευνηθεί ο μοριακός μηχανισμός που ευθύνεται για τον παραπάνω φαινότυπο, πραγματοποιήθηκε η λειτουργική ανάλυση τεσσάρων φυσικών μεταλλαγών του HNF1β. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μεταλλαγμένες πρωτεΐνες, παρόλο που δεν παρουσιάζουν πρόβλημα όσον αφορά την πρόσδεση στο DNA, δεν αλληλεπιδρούν αποτελεσματικά με τις ακετυλοτρανσφεράσες CBP ή PCAF. Σε αντίθεση με το HNF1β αγρίου τύπου, του οποίου η μέγιστη ενεργότητα επιτυγχάνεται από τη συνεργατική δράση των CBP και PCAF, η ενεργότητα αυτών των μεταλλαγών δεν αυξήθηκε με τη συνεργατική δράση αυτών των δύο συνενεργοποιητών ή παρουσία του αναστολέα απακετυλασών, TSA. Τα αποτελέσματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το σύνδρομο που συνδέεται με αυτές τις μεταλλαγές MODY5 του HNF1β οφείλεται στην ανεπαρκή ενεργοποιητική τους δράση.
|
Μελέτη της ρύθμισης ηπατικών μεταγραφικών παραγόντων: α. Σουμοϋλίωση του LRH-1 β. Μεταλλαγές MODY του HNF1β
