| Περίληψη |
Η αυγή της Πρωτοχρονιάς του 2009 βρήκε τον κόσμο στη δίνη μιας διπλής
παγκόσμιας κρίσης: οικονομικής και περιβαλλοντικής. Στο διάστημα που
μεσολάβησε ήδη άρχισαν να εμφανίζονται δειλά-δειλά προβλέψεις για τη
σταθεροποίηση και ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, σε χρονικό
ορίζοντα μηνών ή κάποιων ετών, χωρίς σε καμιά περίπτωση να υποεκτιμάται η σοβαρότητα της
κρίσης. Αντίθετα δεν είναι αισιόδοξη η διαπίστωση της επιστημονικής κοινότητας, η οποία
προβλέπει ότι η περιβαλλοντική κρίση θα απασχολεί στον ένα ή στον άλλο βαθμό τον πλανήτη
μας, κατά τη διάρκεια ολόκληρου του 21 αιώνα.
Είναι εξαιρετικά απογοητευτικό το γεγονός, ότι παρόλο που η Σύμβαση Πλαίσιο του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (United Nations Framework
Convention on Climate Change) υπογράφηκε το 1992, χρειάστηκε μια πενταετία ακόμη για να
μπορέσει να υπογραφεί μια υλοποιήσιμη συμφωνία, που δεν ήταν άλλη από το Πρωτόκολλο του
Kyoto. Μια ακόμα πηγή απογοήτευσης ήταν το γεγονός ότι το Πρωτόκολλο του Kyoto, που
απαιτούσε επικύρωση από έναν ελάχιστο αριθμό κρατών, τα οποία ευθύνονταν και ευθύνονται για
ένα συγκεκριμένο ποσοστό εκπομπής ρύπων (αερίων του θερμοκηπίου), εμπόδισαν να τεθεί σε
εφαρμογή μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου του έτους 2005. Αυτό και μόνο το γεγονός μας παρέχει τη
δυνατότητα έκφρασης ενός λυπηρού σχολιασμού για τη σημασία που δίνει η παγκόσμια κοινότητα
στο συγκεκριμένο και σε τόσα άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Με την εργασία μας αυτή θα επιχειρήσουμε να θέσουμε κάποια ερωτήματα σχετικά με
το που οδηγεί η παγκόσμια αλλά και η ευρωπαϊκή πολιτική για το περιβάλλον και την αειφόρο
Ανάπτυξη. Εκκινώντας από την κατάσταση του περιβάλλοντος σε παγκόσμια κλίμακα,
προσπαθούμε να εστιάσουμε στις δράσεις και τα μέτρα που λαμβάνονται από την Ευρωπαϊκή
Ένωση. Προφανώς δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε επαρκώς και στο βαθμό που θα επιθυμούσαμε
τις πολιτικές που αυτή υιοθετεί. Ξεκινώντας όμως με μια απόπειρα καταγραφής της σημερινής
κατάστασης στο παγκόσμιο και στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, καταλήγουμε σε προτάσεις, που εν
πολλοίς εμπεριέχουν στοιχεία υποκειμενικότητας, αλλά μέσα από τη διαδρομή αυτή δίνουμε το
στίγμα της αντίληψης μας για όσα τεκταίνονται και αποτυπώνουμε τη δική μας εκδοχή. Τυχόν
λάθη και παραλείψεις στην ανά χείρας εργασία αφορούν αποκλειστικά το γράφοντα και σε καμιά
περίπτωση δεν «χρεώνονται» στο υλικό και στις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπόνηση
της εργασίας αυτής. Επιπλέον, ένας αρκετά μεγάλος όγκος πληροφοριών και στοιχείων
συλλέχθηκε από πρωτογενείς πηγές και βιωματικές εμπειρίες του συντάκτη, ο οποίος -λόγω
επαγγελματικής ιδιότητας- έχει ασχοληθεί στην πράξη με το αντικείμενο της προστασίας του
περιβάλλοντος.
Είναι σίγουρο ότι οι ανθρωπογενείς αλλαγές στον πλανήτη μας θα επιζήσουν
περισσότερο και θα επηρεάσουν τις γενιές που θα ακολουθήσουν μελλοντικά τους σημερινούς
αναγνώστες αυτού του πονήματος. Εμείς όμως, έχουμε την ευθύνη να προσπαθήσουμε με τις
μικρές μας δυνάμεις να σταματήσουμε την -για πολλούς νομοτελειακή- πορεία του κόσμου προς
την καταστροφή. Το πώς θα αντιμετωπίσουμε την πρόκληση που βρίσκεται μπροστά μας, θα
αποτελέσει για την Ιστορία
|
Περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη
