Σε αυτό το παράρτημα παρουσιάζεται αναλυτικά η δομή δεδομένων που
χρησιμοποιείται για την αποθήκευση των στοιχείων του πίνακα
ιχνοληψίας. Μια γραφική αναπαράσταση της δομής αυτής δίνεται στο
σχήμα .
Figure: Γραφική αναπαράσταση της δομής του πίνακα ιχνοληψίας.
Θυμίζουμε στον αναγνώστη ότι ο πίνακας ιχνοληψίας αρχίζει να κατασκευάζεται από την διεπαφή εισόδου κατά την διάρκεια εισαγωγής εντολών ιχνοληψίας από τον χρήστη και ολοκληρώνεται κατά την διάρκεια της Στατικής Ανάλυσης του πηγαίου κώδικα της εφαρμογής, όταν γίνουν γνωστές πληροφορίες που αφορούν τις διαστάσεις των πινάκων και την ομαδοποίηση των μεταβλητών.
Ο πίνακας ιχνοληψίας υλοποιείται σαν μια απλά συνδεδεμένη λίστα της οποίας κάθε στοιχείο αντιστοιχεί σε ένα διαφορετικό αρχείο πηγαίου κώδικα της εφαρμογής που πρόκειται να ιχνοληπτηθεί. Το κάθε στοιχείο της λίστας αυτής είναι η κεφαλή μίας λίστας η οποία περιέχει τα στοιχεία που αφορούν κάθε κατηγορία ιχνοληψίας (μεταβλητές, δομικά στοιχεία πηγαίου κώδικα, και στοιχεία ενδοεπικοινωνίας διεργασιών) ομαδοποιημένα σε τρεις υπολίστες. Οι υπολίστες αυτές ονομάζονται υποπίνακας μνήμης, υποπίνακας κώδικα και υποπίνακας ενδοεπικοινωνίας αντίστοιχα.
Η διαίρεση του πίνακα ιχνοληψίας σε τρείς υποπίνακες προσφέρει τα εξής πλεονεκτήματα :
Figure: Οι δομές δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του
πίνακα ιχνοληψίας.