| Abstract |
Η κρυφή μνήμη είναι ταχεία μνήμη ενταμιευτών, μικρή σε μέγεθος, η οποία χρησιμοποιείται στα υπολογιστικά συστήματα για προσωρινή αποθήκευση δεδομένων της κύριας μνήμης. Με δεδομένο ότι η πρόσβαση στο δίσκο είναι 40-200 χιλιάδες φορές πιο αργή σε σύγκριση με την πρόσβαση στην κρυφή μνήμη, είναι φανερό ότι η διαχείριση της κρυφής μνήμης πρέπει να στοχεύει στον περιορισμό των πράξεων ανάγνωσης/γραφής από/στο δίσκο, ώστε να ελαττώνεται ο χρόνος απόκρισης του συστήματος. Παρά το γεγονός ότι τα λειτουργικά συστήματα των σύγχρονων υπολογιστικών συστημάτων διαθέτουν ολοκληρωμένους μηχανισμούς διαχείρισης κρυφής μνήμης, τα συστήματα διαχείρισης βάσεων δεδομένων διαθέτουν τους δικούς τους μηχανισμούς προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσπελάσεων δεδομένων που πραγματοποιείται σ'αυτά. Προκειμένου να μελετηθεί η επίδοση των μηχανισμών κρυφής μνήμης στα συστήματα διαχείρισης βάσεων δεδομένων, χρησιμοποιούνται μέθοδοι μετρήσεων. Οι μετρήσεις αυτές περιλαμβάνουν υλοποίηση και χρήση προσομοιωτικών μοντέλων, χρήση προκαθορισμένων δοκιμασιών επιδόσεων (benchmarks) ή εκτέλεση πειραμάτων και συγκέντρωση μετρήσεων στο πραγματικό σύστημα. Το Σύστημα Σημασιολογικού Ευρετηριασμού (ΣΣΕ), που αναπτύχθηκε στο Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας, διαχειρίζεται βάσεις γνώσεις στις οποίες η γνώση παριστάνεται με τη μορφή σημασιολογικού δικτύου. Το ΣΣΕ διαθέτει δικό του μηχανισμό διαχείρισης κρυφής μνήμης. Αντικείμενο της εργασίας αυτής είναι η μελέτη της συμπεριφοράς του μηχανισμού διαχείρισης κρυφής μνήμης του ΣΣΕ. Για τη μελέτη αυτή υιοθετήθηκε η προσέγγιση της εκτέλεσης πειραμάτων στο πραγματικό σύστημα. Οι μετρήσεις στο ΣΣΕ πραγματοποιήθηκαν για τρεις διαφορετικές βάσεις δεδομένων, που επιλέχθηκαν με βάση ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, ενώ χρησιμοποιήθηκαν σενάρια τυπικής χρήσης του συστήματος. Τα μεγέθη των επιμέρους μηχανισμών που απαρτίζουν την κρυφή μνήμη του συστήματος αποτέλεσαν τις παραμέτρους των μετρήσεων. Τα μεγέθη που καταγράφονταν από τις μετρήσεις είναι η συνολική κατανάλωση μνήμης από το σύστημα καθώς επίσης και τα ποσοστά επιτυχών προσπελάσεών της. Το αποτέλεσμα της εργασίας είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων για τη συμπεριφορά του μηχανισμού διαχείρισης κρυφής μνήμης καθώς επίσης και η εξαγωγή καμπύλων επίδοσης των επιμέρους μηχανισμών που την απαρτίζουν συναρτήσει της χωρητικότητάς τους, κατά την τυπική χρήση του συστήματος. Οι καμπύλες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προδιορισμό των παραμέτρων μεγέθους του μηχανισμού με στόχο τον περιορισμό της συνολικής κατανάλωσης μνήμης από το σύστημα, χωρίς να θίγεται η επίδοσή του όσον αφορά το χρόνο απόκρισης.
|
Μελέτη Επιδόσεως του Μηχανισμού Διαχείρισης Κρυφής Μνήμης στο Σύστημα Σημασιολογικού Ευρετηριασμού
