| Περίληψη |
Η σωματοστατίνη αποτελεί ένα κυκλικό νευροπεπτίδιο με ποικίλες δράσεις στο κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα. Στον αμφιβληστροειδή η σωματοστατίνη εντοπίζεται κυρίως σε βραχύινα κύτταρα της εσωτερικής δικτυωτής στοιβάδας, καθώς επίσης και σε ορισμένους τύπους γαγγλιακών κυττάρων ή σε έκτοπα βραχύινα κύτταρα. Παρότι πρόσφατα έχει επιτευχθεί η λειτουργική χαρτογράφηση των υποδοχέων σωματοστατίνης (SSTR1-5), (Thermos 2003), ο ρόλος της παραμένει αδιευκρίνιστος. Ανοσοϊστοχημικές μελέτες υποστηρίζουν τον συνεντοπισμό των υποδοχέων SSTR1 και SSTR2 με το ένζυμο υδροξυλάση της τυροσίνης, το περιοριστικό ένζυμο σύνθεσης της ντοπαμίνης, σε βραχύινα ντοπαμινεργικά κύτταρα. Η ντοπαμίνη είναι ένας από τους κύριους νευροτροποποιητές της οπτικής διαδικασίας και των κυκλωμάτων του αμφιβληστροειδούς. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης αφορά στην αποσαφήνιση του ρόλου της σωματοστατίνης ως ρυθμιστή της απελευθέρωσης ντοπαμίνης στον αμφιβληστροειδή αρουραίου. Χρησιμοποιήθηκαν αμφιβληστροειδείς οι οποίοι απομονώθηκαν από μάτια θηλυκών Sprague-Dawley αρουραίων, βάρους 250-280 gr και τοποθετήθηκαν σε πλάκες 24 οπών που περιείχαν θρεπτικό υλικό καλλιέργειας M-199. Ακολούθησε επώαση σε συνθήκες 95% αέρα και 5% CO2 στους 37o C, υπό ανάδευση, αρχικά για μια ώρα προκειμένου να επιτευχθεί σταθερή βασική έκκριση ντοπαμίνης από τους ιστούς. Στη συνέχεια κάθε 20 λεπτά πραγματοποιήθηκε συλλογή δείγματος από το υπερκείμενο της καλλιέργειας. Μετά από επεξεργασία των δειγμάτων με ενεργοποιημένη με θειϊκά όξινη αλούμινα, προσδιορίστηκε η συγκέντρωση ντοπαμίνης στα δείγματα με υγρή χρωματογραφία υψηλής απόδοσης (HPLC) σε συνδυασμό με ηλεκτροχημικό ανιχνευτή. Τα πρώτα τρία δείγματα (20-60 λεπτά) αποτέλεσαν τη βασική απελευθέρωση ντοπαμίνης. Στο τέταρτο δείγμα της καλλιέργειας γίνετε προσθήκη στο θρεπτικό υλικό της ουσίας επίδρασης [σωματοστατίνη 10-4, 10-5, 10 6 Μ, ΒΙΜ- 23014 (SSTR2 αγωνιστής) 10-4 και 10-5 Μ, CYN-154806 (SSTR2 ανταγωνιστής) 10-4 Μ-σωματοστατίνη 10-4 Μ, L-797.591 (SSTR1 αγωνιστής) 10-4 και 10-5 Μ), L-796.778 (SSTR3 αγωνιστής) 10-4 Μ], και ακολούθησε συλλογή άλλων 3 ή 4 δειγμάτων. Τα τρία πρώτα δείγματα σε κάθε πείραμα αποτέλεσαν τη βασική έκκριση ντοπαμίνης με την οποία συγκρίνονται τα επόμενα. Τα επίπεδα απελευθέρωσης ντοπαμίνης αυξήθηκαν κατά συγκεντρωσο-εξαρτώμενο τρόπο μετά την επίδραση της σωματοστατίνης. Η αύξηση αυτή ήταν στατιστικά σημαντική συγκρινόμενη με τα επίπεδα της βασικής απελευθέρωσης. Η προσθήκη του ανταγωνιστή των SSTR2 υποδοχέων CYN-154806 στο θρεπτικό υλικό καλλιέργειας παράλληλα με την σωματοστατίνη, εμπόδισε την αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης, ενώ αντίθετα η επίδραση του ΒΙΜ-23014, εκλεκτικού αγωνιστή των SSTR2 υποδοχέων, εμφάνισε επίσης στατιστικά σημαντική αύξηση των επιπέδων απελευθέρωσης ντοπαμίνης. Η ενεργοποίηση των υποδοχέων SSTR1 συντέλεσε επίσης στην αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης στον αμφιβληστροειδή, ενώ το εκλεκτικό προς τους SSTR3 υποδοχείς ανάλογο, δεν είχε καμία δράση. Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν για πρώτη φορά ότι η σωματοστατίνη μέσω ενεργοποίησης των SSTR1 και SSTR2 υποδοχέων μπορεί να παίξει ρυθμιστικό ρόλο στην απελευθέρωση ντοπαμίνης στον αμφιβληστροειδή.
|
Αλληλεπιδράσεις Σωματοστατίνης - Ντοπαμίνης στον Αμφιβληστροειδή Αρουραίου
