Περίληψη |
Εισαγωγή: Οι διαταραχές ψυχικής υγείας σε παιδιά και εφήβους είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα δημόσιας υγείας στις ανεπτυγμένες χώρες. Οι επείγουσες ψυχιατρικές καταστάσεις παιδιών και εφήβων αυξήθηκαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτό το φαινόμενο δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Στην Ελλάδα τα επιδημιολογικά δεδομένα σε Παιδοψυχιατρικές Κλινικές είναι περιορισμένα.
Σκοπός: Η καταγραφή των δημογραφικών, κοινωνικών, ψυχοπαθολογικών και κλινικών χαρακτηριστικών των νοσηλευμένων παιδιών και εφήβων στην Παιδοψυχιατρική Κλινική (ΠΔΨ) του ΠΑΓΝΗ. Ο έλεγχος της επίπτωσης και συχνότητας, στο συγκεκριμένο δείγμα ασθενών, γνωστών παραγόντων κινδύνου για ψυχιατρικές διαταραχές και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και η διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ τους.
Υλικό και μέθοδος: Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη που έλαβε χώρα στη ΠΔΨ Κλινική του ΠΑΓΝΗ. Το δείγμα συνίστατο από το σύνολο παιδιών και εφήβων (n=152) που είχαν επείγουσα νοσηλεία (n=249) από 1/2/2015 έως και 30/9/2018.
Αποτελέσματα: Από το σύνολο των νοσηλειών στη ΠΔΨ κλινική το 61% αφορούσε πρώτες εισαγωγές το 39% αφορούσε επανεισαγωγές. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 15,2±2 έτη με υπεροχή των κοριτσιών έναντι των αγοριών (107/45). Οι άρρενες ασθενείς σε σημαντικά υψηλότερο (p<0.01) ποσοστό εισήχθησαν στην ΠΔΨ Κλινική κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Συχνότεροι λόγοι εισαγωγής ήταν η απόπειρα αυτοκτονίας (26%) όπως και άλλες μορφές αυτοκτονικότητας (32%). Οι λόγοι εισαγωγής στη ΠΔΨ Κλινική διέφερε ανά φύλο με περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις να αφορούν στα μεν κορίτσια την απόπειρα αυτοκτονίας και άλλες μορφές αυτοκτονικότητας στα δε αγόρια τα περιστατικά διαταραχών συμπεριφοράς και την ψύχωση. Προβλήματα με οικογένεια και φίλους συνδέονται με μεγαλύτερα ποσοστά απόπειρας (50%) έναντι των ποσοστών άλλων πρόσφατων ψυχοπιεστικών γεγονότων (13-30%). Μεγάλο ποσοστό των νοσηλευμένων στην ΠΔΨ Κλινική ασθενών παρουσιάζει αυτοκτονική συμπεριφορά(53,6%). Η λήψη φαρμάκων σε υπερβολική δόση (58,33%), οι πτώσεις από ύψος (13,33%) και η δηλητηρίαση με τοξικούς παράγοντες, όπως απορρυπαντικά (6,67%), καταγράφηκαν ως τα κύρια μέσα αυτοκτονίας στον υπό μελέτη πληθυσμό. Συχνότερη διάγνωση εξόδου κατά ICD ήταν οι συναισθηματικές διαταραχές (36,69%) και οι διαταραχές συναισθήματος και συμπεριφοράς με έναρξη κατά την παιδική ή εφηβική ηλικία (17,34%). Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματά μας επιβεβαιώνουν σε τοπικό επίπεδο την παγκόσμια τάση αύξησης των ψυχιατρικών νοσημάτων σε παιδιά και εφήβους και υποδηλώνουν υψηλούς παράγοντες κινδύνου όπως οι γονικές ψυχιατρικές ασθένειες και πρόσφατα ψυχοπιεστικά γεγονότα της ζωής. Επιπλέον, τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη διαφορετικότητα στις εκδηλώσεις των ψυχιατρικών νοσημάτων και τη διαφοροποίηση των διαγνώσεων και τρόπων εισαγωγής στα αγόρια και στα κορίτσια.
|