Περίληψη |
Τα πλαστικά συνιστούν σήμερα ένα κρίσιμο πρόβλημα για την ανθρώπινη κοινωνία, αφού
μακροχρόνια χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα επιβλαβή για το φυσικό περιβάλλον και μέχρι
σήμερα δεν εντοπίζεται κάποιος εύκολος τρόπος για να επιτευχθεί η διαχείρισή τους. Ένας
τρόπος που φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικός σε σχέση με την ανακύκλωση και την
αποτέφρωση είναι η σταδιακή αντικατάσταση των βασιζόμενων σε προϊόντα του πετρελαίου
πλαστικών από βιοπλαστικά, τα οποία είναι πολύ πιο φιλικά προς το περιβάλλον, λόγω της
δυνατότητάς τους να μπορούν να συντεθούν από μικροοργανισμούς καθώς και εξαιτίας της
σημαντικής βιοαποικοδομησιμότητάς τους. Ένα τέτοιο είδος βιοπολυμερών είναι και τα
πολύ-υδρόξυαλκανοϊκά (PHAs), τα οποία φέρουν ένα εύρος απαιτούμενων χαρακτηριστικών
που τα καθιστούν ιδανικές εναλλακτικές για τον συγκεκριμένο ρόλο. Το πολύ-
υδρόξυβουτυρικό οξύ (PHB) συνιστά το απλούστερο και το πιο ευρέως μελετημένο PHA
μέχρι σήμερα. Το βακτήριο Pseudomonas sp. phDV1 είναι ένα αρνητικό κατά Gram
βακτήριο το οποίο είναι γνωστό ότι μπορεί να αξιοποιήσει ρύπους οι οποίοι είναι τοξικοί,
τόσο για το φυσικό περιβάλλον όσο και για τον άνθρωπο, για την ανάπτυξή του. Ένα
σημαντικά ρυπογόνο απόβλητο συνιστά και το τυρόγαλα, που είναι ένα πλούσιο σε οργανικά
συστατικά μείγμα του οποίου όμως η απόρριψη στην φύση είναι απαγορευτική. Συγχρόνως,
ο συγκεκριμένος μικροοργανισμός έχει την δυνατότητα όταν βρεθεί υπό συνθήκες
καταπόνησης έχει την ικανότητα να συνθέσει PHB. Τα PHBs στο συγκεκριμένο βακτήριο
παράγονται ενδοκυτταρικά και οργανώνονται σε σφαιρικές δομές, τα καρβοσώματα. Αυτές
οι δομές εμφανίζουν στην επιφάνειά τους πρωτεΐνες οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη δομή
(φασίνες), τη ρύθμιση (ρυθμιστικοί παράγοντες, PhaR), την παραγωγή (συνθάσες, PhaC) και
την αποικοδόμηση (αποπολυμεράσες, PhaZ) των PHB. Η παρούσα εργασία εστιάζει στην
αξιοποίηση του τυρογάλακτος ως βασικό υπόστρωμα για την ανάπτυξη του Pseudomonas sp.
phDV1 σε διαφορετικές συνθήκες, καθώς και στην ανίχνευση παραγωγής PHB σε κάθε
διαφορετική συνθήκη που μελετάται. Ακόμη, μελετάται κατά πόσο η ανάπτυξη του
βακτηρίου στο συγκεκριμένο απόβλητο μειώνει το συνολικό του ρυπογόνο φορτίο.
|