| Περίληψη |
Η παραγωγή ξυλανθράκων με ανοικτά καμίνια, είναι μία παραδοσιακή εργασία, που υπάρχει ακόμα σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας. Κατά την διάρκεια του "καψίματος" του καμινιού κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες , οι ασχολούμενοι σε αυτό εκτίθενται σε αυξημένες συγκεντρώσεις των προϊόντων της ατελούς καύσης των ξύλων. Σκοπός της έρευνας αυτής είναι η μελέτη των επιπτώσεων του καπνού στο αναπνευστικό σύστημα και στην πνευμονική λειτουργία των εργατών παραγωγής ξυλανθράκων. Υλικό - Μέθοδος : Μελετήθηκαν 22 εργάτες (ομάδα Ι) σε καμίνια ηλικίας 41,18 + 15,5, 34 πρώην εργάτες (ομάδα ΙΙ) ηλικίας 59,5 + 14,9 και 35 υγιή άτομα (ομάδα ΙΙΙ) ηλικίας 46,2 + 20,2 της ομάδας ελέγχου. Σε όλα τα άτομα ελήφθη πλήρες ιατρικό ιστορικό, επαγγελματικό ιστορικό, αντικειμενική εξέταση και συμπλήρωσαν ειδικό ερωτηματολόγιο. Σε όλα τα άτομα έγινε σπιρομέτρηση. Ειδικώς οι εργάτες υποβλήθηκαν σε σπιρομέτρηση και ροομέτρηση επί δεκαήμερο σε περίοδο έκθεσης και σε περίοδο μη έκθεσης. Αποτελέσματα : Ο μέσος όρος έκθεσης για τους εργάτες (ομάδα Ι) ήταν 14,3 + 9,9 έτη και για τους πρώην εργάτες (ομάδα ΙΙ) 20,8 + 16,7 έτη. Βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά της μέσης τιμής της PEF των εργατών, της FVC (p?0,01), της FEV1 % (p?0,0001), της FEV1/FVC (p?0,01) και της FEF25-75 (p?0,004) προ και κατά την έκθεση. Οι μέσες τιμές (x + SD) των PEF στις μεσημεριανές και βραδινές μετρήσεις κατά την περίοδο της έκθεσης στον καπνό ήταν στατιστικά χαμηλότερες από τις αντίστοιχες πρίν την έκθεση, (524+131 L/min, 548+108 L/min, p=0,03 και 521+135 L/min, 547+131, p=0,02 αντίστοιχα). Στατιστικά σημαντικά αυξημένος ήταν ο λόγος πιθανοτήτων (odds; 95% CI) κατά την διάρκεια της έκθεσης , σε σχέση με την περίοδο πριν από αυτήν, για τα συμπτώματα του βήχα (OR=5,4; 1,1-17,6), της απόχρεμψης (OR=5,7; 1-31), του συριγμού (OR=9,8; 1-88) και της δύσπνοιας (OR=36,7; 1-327). Μη σημαντική διαφορά του λόγου πιθανοτήτων βρέθηκε για την αιμόπτυση (OR=8; 0,4-34,4). Η σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (ομάδα ΙΙΙ) οι εργάτες στα καμίνια είχαν σημαντικά αυξημένη OR σε όλα τα συμπτώματα: τον βήχα (OR=4,8; 0,9-10,9), την απόχρεμψη (OR=6; 1,4-26,5), τον συριγμό (OR=7,7; 1,4-41,5), την δύσπνοια (OR=28,7; 5,4-153) και την αιμόπτυση (OR=12,7; 0,7-55). Συμπέρασμα : Η έκθεση στον καπνό από την ατελή καύση των ξύλων για την παραγωγή ξυλανθράκων προκαλεί βραχυχρόνιες επιπτώσεις στους εργάτες, με αύξηση της συμπτωματολογίας από το αναπνευστικό και διαταραχές στους σπιρομετρικούς δείκτες. Παρατηρήθηκαν επίσης μακροχρόνιες επιπτώσεις στην αναπνευστική λειτουργία των πρώην εργατών για τις οποίες απαιτείται περαιτέρω μελέτη για να εξαχθούν ακριβή συμπεράσματα.
|
Επίδραση του καπνού σε εργάτες παραγωγής ξυλανθράκων
