Περίληψη |
Το μαγνητικό πεδίο του Γαλαξία μας επηρεάζει αρκετές αστροφυσικές διεργασίες, αλλά ο ρόλος του στην αστρογένεση είναι ακόμα υπό διερεύνηση. Για να αποκτήσουμε καλύτερη κατανόηση των πρώιμων σταδίων αυτής της διεργασίας, εξετάζουμε το μαγνητικό πεδίο από διαστρικά νέφη χωρίς εμφανή δραστηριότητα αστρογένεσης. Το Polaris Flare είναι ένα ημιδιαφανές μοριακό νέφος που βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο. Οι Panopoulou et. al (2015, 2016) διερεύνησαν τις ιδιότητες του μαγνητικού πεδίου αυτού του νέφους, χρησιμοποιώντας δεδομένα οπτικής πόλωσης τα οποία είχαν παρατηρηθεί με το όργανο RoboPol στο αστεροσκοπείο του Σκίνακα. Αφαίρεσαν τις προβληματικές μετρήσεις από το δείγμα, θέτοντας κάποια στατιστικά όρια και μετά εκτίμησαν τη δύναμη του μαγνητικού πεδίου εφαρμόζοντας τη μέθοδο DCF. Λόγω κάποιων ζητημάτων στην ανάλυση τους, θα αναθεωρήσουμε τους υπολογισμούς τους σε αυτή τη δουλειά. Χρησιμοποιήσαμε τα ίδια δεδομένα οπτικής πόλωσης από τη περιοχή του Polaris Flare αλλά αφαιρέσαμε τις προβληματικές μετρήσεις χρησιμοποιώντας ένα τεχνητό νευρωνικό δύσκτιο συνέλιξης μαζί με το όριο μεταξύ πόλωσης (P) και ερυθροποίησης (E) για κάθε αστέρι, P/E(B-V)≤13%. Με αυτή τη διεργασία, καταλήξαμε σε 624 αστέρια με δεδομένα πόλωσης στο τελικό μας δείγμα. Για να εκτιμήσουμε τη δύναμη του μαγνητικού πεδίου, χρησιμοποιήσαμε τη μέθοδο των Skalidis and Tassis (2021), εφαρμόζοντας τη κινηματική του αερίου μαζί με τα δεδομένα πόλωσης και τη πυκνότητα της περιοχής, στον τελικό τους τύπο. Με τη χρήση παρατηρησιακών δεδομένων CO, καταφέραμε να διερευνήσουμε τη κινηματική του αερίου σε μια περιοχή του Polaris Flare και βρήκαμε ότι το αέριο κινείται σε δύο διακριτές κατευθύνσεις, οπότε αποφασίσαμε να χωρίσουμε τη περιοχή σε δύο (Α και Β) και να προχωρήσουμε την ανάλυση μας ξεχωριστά για τη κάθε μία. Η πυκνότητα του αερίου στις δύο περιοχές υπολογίστηκε χρησιμοποιώντας έναν χάρτη πυκνότητας στήλης Η2 μαζί με το διαδικτυακό εργαλείο RADEX για υπολογισμό εξισώσεων ακτινοβολίας και με την αναλογία των αριθμητικών πυκνοτήτων NCO/NH2≃9.3•10-6. Οι παράμετροι που χρειαζόντουσαν για τους υπολογισμούς της RADEX βρέθηκαν από τα δεδομένα CO. Συνδυάζοντας όλα τα εργαλεία μας, καταφέραμε να εκτιμήσουμε τη δύναμη του μαγνητικού πεδίου στις δύο περιοχές: Bo,A=18μG(+5, -2) and Bo,B=44μG(+13,-6). Τα σφάλματα προκύπτουν από τις τρεις χαρακτηριστικές θερμοκρασίες που επιλέξαμε για τους υπολογισμούς μας, οι οποίες ήταν 20 oK, 35 oK και 50 oK.
|