| Περίληψη |
Ο καρκίνος του πνεύμονα χαρακτηρίζεται ως ο πιο θανατηφόρος τύπος καρκίνου παγκοσμίως σε σύγκριση με άλλα νεοπλασματικά νοσήματα, με το μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC) να αποτελεί το 85% του συνόλου. Παρά τα σπουδαία επιτεύγματα στην έρευνα για τον καρκίνο και την ανάπτυξη εξαιρετικά εξελιγμένων τεχνικών, το προσδόκιμο επιβίωσης ενός ασθενή που διαγιγνώσκεται με αυτό τον τύπο καρκίνου, κυρίως λόγω της έλλειψης αποτελεσματικότητας για έγκαιρη διάγνωση, υπολογίζεται να είναι 5 έτη. Η υψηλή του θνησιμότητα καθιστά επιτακτική την ανάγκη ανακάλυψης αποτελεσματικών βιοδεικτών ώστε να γίνεται έγκαιρα η διάγνωση του. Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον των ερευνητών έχει στραφεί στη μελέτη των μακρών μη κωδικών ριβονουκλεϊκών οξέων (lncRNAs), που φαίνονται να εμπλέκονται σε ένα μεγάλο εύρος κυτταρικών λειτουργιών και να είναι συχνά απορυθμισμένοι στον καρκίνο. Η εργασία αυτή είχε ως στόχο να μελετήσει την έκφραση διαφόρων μακρών μη κωδικών μορίων στο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και να χαρακτηρίσει το μοριακό τους προφίλ με απώτερο στόχο την εύρεση ελπιδοφόρων βιοδεικτών για την διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα.
Αποδείξαμε ότι 7 από 8 υπερεκφραζόμενα μακρά μη κωδικά ριβονουκλεϊκά οξέα, τα οποία προέκυψαν από την ανάλυση μιας συγκεκριμένης μικροσυστοιχίας, που ολοκληρώθηκε από την ομάδα που μελετά τον καρκίνο του πνεύμονα, στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, είχαν εξαιρετικά υψηλότερα επίπεδα έκφρασης μεταξύ καρκινικών και φυσιολογικών δειγμάτων, σε μια ομάδα αποτελούμενη από 60 ζεύγη υγιών/ καρκινικών δειγμάτων, προερχόμενα από ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Η έκφραση εκτιμήθηκε κυρίως με την χρήση αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (real-time qPCR). Επιπλέον, παρατηρήθηκε συσχέτιση της έκφρασης των μακρών μη κωδικών ριβονουκλεϊκών οξέων με διάφορα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά όπως ιστολογικό τύπο, το γένος, την συμβολή των λεμφαδένων, το επίπεδο διαφοροποίησης αλλά και την επιβίωση των ασθενών. Παράλληλα, υποθέσαμε ότι η έκφραση των μακρών μη κωδικών ριβονουκλεϊκών οξέων, πιθανότατα επηρεάζεται από την μεθυλίωση του DNA, πράγμα που ερευνήθηκε με την εφαρμογή επιγενετικών ρυθμιστικών φαρμάκων και εκτιμήθηκε με πυραλληλούχηση (pyrosequencing) και με αλυσιδωτή αντίδρασης πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (real-time qPCR). Επιπλέον, ανακαλύψαμε ένα νέο εναλλακτικό μετάγραφο ενός υποεκφραζόμενου μακρού μη κωδικού ριβονουκλεϊκού οξέος, το οποίο δεν έχει χαρακτηριστεί ποτέ ξανά μέχρι σήμερα και εκτιμάται να αποτελέσει έναν πολλά υποσχόμενο βιοδείκτη για την διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα.
Τέλος, ελέγξαμε όλες τις διαθέσιμες καρκινικές κυτταρικές σειρές του πνεύμονα με στόχο να υπερεκφράσουν κάποια επιλεγμένα μακρά μη κωδικά ριβονουκλεϊκά οξέα, ώστε να μελετήσουμε την λειτουργική σημασία τους στην ανάπτυξη αυτού του τύπου καρκίνου.
Συνολικά, τα ευρήματα μας υποδηλώνουν ότι τα μακρά μη κωδικά ριβονουκλεϊκά οξέα που μελετήσαμε μπορεί να αποτελέσουν πιθανούς καινοτόμους βιοδείκτες για την διάγνωση και την πρόγνωση του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα.
|
Investigation of long non coding RNAs deregulation in lung cancer
