| Περίληψη |
Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία εξετάζει την κατάκτηση της ακολουθίας (Σα)ΦΣβΣγΦ από παιδιά με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή (στο εξής ΕΔΓ) που κατακτούν την Eλληνική ως πρώτη γλώσσα (Γ1). Τα δεδομένα των 10 υποκειμένων της παρούσας μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας αντλούνται από τις εργασίες των Γιαννακάκη (2020), Καλησπεράκη (2010) και Σταυγιαννουδάκη (2010). Τα υποκείμενα ταξινομούνται σε δυο ομάδες. Τα εννέα υποκείμενα, που αποτελούν την ομάδα Α, πραγματώνουν πιστά τη δομή [(Σα)Φσ1.ΣβΣγΦσ2.] (με σύνθετη ταυτοσυλλαβική έμβαση αποτελούμενη από [ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟ+ΥΓΡΟ/ΕΡΡΙΝΟ] στη δεύτερη συλλαβή) έναντι της δομής [(Σα)ΦΣβσ1.ΣγΦσ2.] (με έξοδο στην πρώτη συλλαβή). Συνεπώς, έχουν κατακτήσει σε μεγαλύτερο βαθμό τις συλλαβές με σύνθετη έμβαση εσωτερικά στη λέξη στόχο παρά τις κλειστές συλλαβές εσωτερικά στη λέξη στόχο. Σύμφωνα με την Kappa (2009), στα παιδιά τυπικής ανάπτυξης που κατακτούν την Ελληνική ως Γ1, η κατάκτηση της συλλαβής με ταυτοσυλλαβικό συμφωνικό σύμπλεγμα [ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟ + ΥΓΡΟ] σε θέση έμβασης εσωτερικά στη λέξη προηγείται από την κατάκτηση της αντίστροφης ακολουθίας [ΥΓΡΟ.ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟ] εσωτερικά στη λέξη π.χ. ['pe.tra] >> ['tur.ta]. Στα παραπάνω παραδείγματα η πιστή πραγμάτωση του ταυτοσυλλαβικού συμπλέγματος [tr] προηγείται της αντίστροφης συμφωνικής ακολουθίας [r.t]. Επομένως, τα υποκείμενα της ομάδας Α κατακτούν τις μαρκαρισμένες δομές .ΣβΣγΦ και ΣβΦΣγ. με τη σειρά με την οποία τις κατακτούν τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Αντιθέτως, ένα υποκείμενο αποτελεί την ομάδα Β, καθώς έχει κατακτήσει σε μεγαλύτερο βαθμό τις κλειστές συλλαβές εσωτερικά στη λέξη στόχο παρά τις συλλαβές με σύνθετη έμβαση εσωτερικά στη λέξη. Συνεπώς, το υποκείμενο δεν ακολουθεί την ίδια σειρά κατάκτησης μαρκαρισμένων δομών με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης με μητρική την Ελληνική. Για την πραγμάτωση της ακολουθίας /(Σα)ΦΣβΣγΦ/, το κάθε υποκείμενο απλοποιεί τη συμφωνική ακολουθία ΣβΣγ μέσω της διαδικασίας της απαλοιφής και της μετάθεσης ενός εκ των δυο συμφώνων. Ωστόσο, παρατηρείται ότι η ακολουθία /(Σα)ΦΣβΣγΦ/ πραγματώνεται πιστά σπανιότερα. Συνεπώς, η ποικιλία που παρατηρείται στους εξαγόμενους τύπους των υποκειμένων περιγράφεται με το μοντέλο των Πολλαπλών Παράλληλων Γραμματικών (Kiparsky, 1993˙ Anttila, 2002a, 2002b˙ Anttila and Cho, 1998˙ Revithiadou and Tzakosta, 2004a, 2004b˙ Tzakosta, 2004˙ μεταξύ άλλων) βασισμένο στην Θεωρία του Βέλτιστου (Prince and Smolensky, 1993/2004, 1997) και τη Θεωρία της Αντιστοίχισης (Correspondence Theory) (McCathy and Prince, 1995). Η διαφορετική σειρά κατάκτησης των μαρκαρισμένων συλλαβικών δομών από τα υποκείμενα της παρούσας μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας επιβεβαιώνει την παρατήρηση του Leonard (2014) ότι τα άτομα με ΕΓΔ δεν αποτελούν ομοιογενή ομάδα.
|
Η κατάκτηση των μαρκαρισμένων συλλαβικών δομών ΣΦΣ και ΣΣΦ στην ελληνική : υποκείμενα με ειδική γλωσσική διαταραχή
