Περίληψη |
Ο στόχος της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη και σύγκριση των
σφαλμάτων υψηλής τάξης του συνολικού οπτικού συστήματος αλλά και των
επιμέρους διαθλαστικών του επιφανειών ανάμεσα σε εμμέτρωπες νεαρής και
πρεσβυωπικής ηλικίας, όπως επίσης και η σύγκριση της ευαισθησίας
αντίθεσης τους (CSF).
Αρχικά αξιολογήθηκε η οπτική οξύτητα 48 ατόμων ηλικίας από 18 έως 31
ετών και 35 ατόμων ηλικίας από 47 έως 58 ετών. Και οι δύο ηλικιακές ομάδες
είχαν διόφθαλμα οπτική οξύτητα > 10/10 και μονόφθαλμα > 9/10.
Οι συνολικές εκτροπές υψηλής τάξης μετρήθηκαν σε διάμετρο κόρης 6mm
μετά από ενστάλλαξη κυκλοπληγικού φαρμάκου, με τον αναλυτή μετώπου
κύματος COAS και οι κερατοειδικές εκτροπές με την τοπογραφία
κερατοειδούς Τopolyzer (Wavelight), ενώ έμμεσα υπολογίστηκε και η
συνεισφορά του κρυσταλλοειδή φακού στα συνολικά σφάλματα.
Παρατηρήθηκε αύξηση των ολικών εκτροπών υψηλής τάξης στους
πρεσβύωπες με σημαντικότερη αύξηση στην σφαιρική εκτροπή καθώς και
στα RMS σφάλματα 4ης τάξης. Δεν φάνηκε καμία στατιστικά σημαντική
διαφορά στα RMS σφάλματα τρίτης τάξης και το coma.Οι ολικές και οι 4ης
τάξης RMS κερατοειδικές εκτροπές ήταν και αυτές υψηλότερες στους
πρεσβύωπες σε αντίθεση με τα σφάλματα 3ης τάξης.
Οι ολικές εσωτερικές εκτροπές υψηλής τάξης, που οφείλονται στον
κρυσταλλοειδή φακό και την οπίσθια επιφάνεια του κερατοειδή, δεν βρέθηκε
να διαφέρουν μεταξύ των δύο ηλικιακών ομάδων όπως επίσης και οι RMS
τιμές 3ης και 4ης τάξης. Όμως η σφαιρική εκτροπή, το tetrafoil (και στους 2
άξονες) και το trefoil (x άξονα) παρουσίασαν στατιστικά υψηλότερες τιμές
στους πρεσβύωπες.
Η μέτρηση της ευαισθησίας αντίθεσης, που πραγματοποιήθηκε με το
Functional Vision Analyzer, σε φωτοπικές και μεσοπικές συνθήκες, σε 29
νεαρούς και 30 πρεσβύωπες, έδειξε ότι μειώνεται σημαντικά στους
πρεσβύωπες ενώ δεν βρέθηκε καμία συσχέτιση της ευαισθησίας αντίθεσης,
όπως προέκυψε από το εμβαδόν που περικλείεται κάτω από την καμπύλη
κάθε εξεταζομένου, με το ολικό RMS υψηλής τάξης και το RMS 3ης τάξης.
Αντίθετα η σφαιρική εκτροπή και το RMS 4ης τάξης φαίνεται να μειώνει
σημαντικά την ευαισθησία αντίθεσης των εξεταζομένων.
Από την παρούσα εργασία προέκυψε ότι το οπτικό σύστημα του οφθαλμού
λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός αντιστάθμισης των ολικών του σφαλμάτων
από τις επιμέρους διαθλαστικές του επιφάνειες. Πιθανοί παράγοντες που
καθορίζουν τον μηχανισμό αυτό θα μπορούσαν να διερευνηθούν σε
μελλοντικές έρευνες.
|