| Περίληψη |
Ο σχηματισμός ιζημάτων αποτελεί πρόκληση για τα βιομηχανικά συστήματα νερού. Το νερό αποτελεί το πιο διαδεδομένο ψυκτικό μέσο, εξαιτίας του ικανοποιητικού κόστους αλλά και της μεγάλης θερμοχωρητικότητας του. Όταν το νερό χρησιμοποιείται επανειλημμένα σε αυτές τις &θερμές& διαδικασίες είναι αναγκαίο να επαναψύχεται. Η ψύξη πετυχαίνεται με μερική εξάτμιση. Τα είδη των διαλυτών ειδών συσσωρεύονται μέχρι που η συγκέντρωση τους, προσεγγίζει το κρίσιμο σημείο σχηματισμού ιζημάτων. Τελικά λαμβάνει χώρα ιζηματοποίηση και εναπόθεση δυσδιάλυτων, ανόργανων αλάτων όπως είναι τα ανθρακικά, θειικά, φωσφορικά, κολλοειδές διοξείδιο του πυριτίου, πυριτικά άλατα κ.α. Η φύση αυτών των ειδών εξαρτάται από την χημεία του νερού. Ο σχηματισμός και η εναπόθεση μεγάλων ποσοτήτων ιζημάτων κολλοειδούς διοξειδίου του πυριτίου αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα προβλήματα επεξεργασίας ύδατος και έχει ονομαστεί ως &επεξεργασία ύδατος Gordian Knot&. Δυο είναι οι καθιερωμένες μέθοδοι για την αντιμετώπιση και απομάκρυνση του κολλοειδούς διοξειδίου του πυριτίου από τις κρίσιμες επιφάνειες. Η μηχανική μέθοδος στηρίζεται στην &αμμοβολή&, ενώ η χημική στηρίζεται στην χρήση NH4F.HF και αποτελεί μια επικίνδυνη μέθοδο. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο απαιτείται μια ευρεία και όσο το δυνατόν ηπιότερη προσέγγιση χημικής επεξεργασίας ύδατος, η οποία θα είναι κατάλληλη για συστήματα που πάσχουν από εναποθέσεις ιζημάτων. Στη συγκεκριμένη εργασία περιγράφεται η χρήση χημικών πρόσθετων, τα οποία συμβάλλουν στην διαλυτοποίηση του κολλοειδούς SiO2. Μάλιστα κάποια από αυτά τα πρόσθετα συγκαταλέγονται στις &πράσινες& ενώσεις Οι διαλυτοποιητές που χρησιμοποιήθηκαν έχουν την δυνατότητα να αντικαταστήσουν τις μέχρι τώρα προσεγγίσεις διαλυτοποίησης του SiO2, όπως είναι το ammonium bifluoride, το οποίο επιφυλάσσει κίνδυνο για την υγεία αλλά και κίνδυνο καταστροφής μηχανικών τμημάτων του συστήματος.
|
Διαλυτοποίηση διοξειδίου του πυριτίου παρουσία χημικών πρόσθετων. Εφαρμογές στο βιομηχανικό ψυκτικό νερό
