Περίληψη |
Εισαγωγή: Η στάση των επαγγελματιών υγείας και πρόνοιας επηρεάζει την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και την προσαρμογή των προσώπων στην αναπηρία τους, την αυτό-εικόνα τους και τα αποτελέσματα της αποκατάστασης τους.
Σκοπός: Η διερεύνηση των στάσεων φοιτητών επαγγελμάτων υγείας σε σχέση με τη κινητική αναπηρία και την νοητική υστέρηση.
Μεθοδολογία: Φοιτητές Νοσηλευτικής, Κοινωνικής Εργασίας και Ιατρικής (Ν=1007, 79,4% γυναίκες). Συγκεκριμένα από το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Κρήτης στο Ηράκλειο, τα τμήματα Νοσηλευτικής και Κοινωνικής Εργασίας, από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών η σχολή Νοσηλευτικής και τέλος από το Πανεπιστήμιο Κρήτης οι φοιτητές της σχολής της Ιατρικής, συμπλήρωσαν κατά τα έτη 2014-2016 δύο τυποποιημένες κλίμακες που αφορούσαν τη σωματική / κινητική (ATDP - B) και διανοητική αναπηρία (CLAS - ID). Πραγματοποιήθηκε πολυπαραγοντική ανάλυση λογιστικής παλινδρόμησης ελέγχοντας για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες.
Αποτελέσματα: Οι στάσεις απέναντι στα πρόσωπα με αναπηρία στην Ελλάδα (βαθμολογία ATDP - B) είναι πενιχρές, με βαθμολογία μόλις άνω του μέσου όρου. Οι σπουδές ιατρικής, οι εκτεταμένες γνώσεις και η επαφή με πρόσωπα με σωματικές αναπηρίες σηματοδότησε πιο θετικές στάσεις. Το φύλο και η ηλικία δεν φάνηκε να έχουν σχέση. Όσον αφορά στη νοητική υστέρηση (βαθμολογία CLAS-ID), οι φοιτητές νοσηλευτικής είχαν ελαφρώς λιγότερο θετικές στάσεις στην υποκλίμακα «Ομοιότητας» αλλά θετικότερες στάσεις στην υποκλίμακα «Στέγασης». Η εργασία και η επαφή κατά το παρελθόν είχε σχέση με πιο ευνοϊκές στάσεις, ενώ η προχωρημένη ηλικία είχε σχέση με λιγότερο ευνοϊκές στάσεις στις υποκλίμακες «Ομοιότητα» και «Στέγαση». Οι άνδρες είχαν υψηλότερη βαθμολογία στην υποκλίμακα «Αποκλεισμός». Όσοι γνώριζαν ανθρώπους με διανοητικές αναπηρίες παρουσίαζαν λιγότερο ευνοϊκές στάσεις στην υποκλίμακα «Ενδυνάμωση». Η γνώση σχετιζόταν με θετικότερες στάσεις και στις τέσσερις υποκλίμακες της CLAS – ID.
Συμπεράσματα: Οι Έλληνες φοιτητές υγείας και πρόνοιας έδειξαν πενιχρές στάσεις απέναντι σε άτομα με σωματικές και διανοητικές αναπηρίες. Η προπτυχιακή εκπαίδευση πρέπει να αναβαθμιστεί ώστε να προετοιμάσει επαρκώς τους μελλοντικούς επαγγελματίες υγείας και πρόνοιας για να φροντίζουν κατάλληλα τα πρόσωπα με αναπηρία.
|