Περίληψη |
1. Με στόχο τη δομική μελέτη του πυρήνα του φωτοσυστήματος ΙΙ αναπτύχθηκαν νέοι μέθοδοι για την απομόνωση διαφόρων υποσυμπλόκων του PSII-core. Τα σύμπλοκα αυτά, που περιείχαν τις απαραίτητες υπομονάδες για την διεξαγωγή του πρωτοταγούς διαχωρισμού φορτίου, είναι τα εξής: α) Σύμπλοκο που περιέχει τις πρωτεΐνες 47 kDa, 32 kDa (D1), 34 kDa (D2), και το Cyt b559, β) Σύμπλοκο που περιέχει τις παραπάνω πρωτεΐνες, καθώς επίσης και την εσωτερική κεραία, 43 kDa πρωτεΐνη και γ) Σύμπλοκο που περιέχει όλες τις πρωτεΐνες που απαιτούνται για την έκλυση οξυγόνου (47 kDa, 43 kDa, 32 kDa, 34 kDa, Cyt b559 και 33 kDa). Τα σύμπλοκα απομονώθηκαν με εκλεκτική διαλυτοποίηση του φωτοσυστήματος ΙΙ με διάφορα απορρυπαντικά και στη συνέχεια με τεχνικές ιοντοανταλλακτικής χρωματογραφίας και υπερφυγοκέντρησης ζώνης. Όλα τα σύμπλοκα χαρακτηρίστηκαν με οπτική φασματοσκοπία απορρόφησης, φασματοσκοπία EPR και χρησιμοποιήθηκαν σε πειράματα τρισδιάστατης κρυστάλλωσης. Εξετάστηκαν όλοι οι βασικοί παράγοντες που σχετίζονται με την κρυστάλλωση μεμβρανικών πρωτεϊνών. Επιπλέον, εξετάστηκε η δράση της ιστιδίνης στις πρωτεΐνες του πυρήνα του φωτοσυστήματος ΙΙ, με στόχο τη σταθεροποίηση του συστήματος. Λήφθηκαν διάφορες κρυσταλλικές μορφές και οι καλύτεροι κρύσταλλοι μελετήθηκαν με κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ. 2. Για τον εντοπισμό της θέσης των εξωτερικών πρωτεϊνών έγιναν μελέτες ηλεκτρονικής μικροσκοπίας σε PSII-core σύμπλοκα, από τα οποία είχαν επιλεκτικά απομακρυνθεί οι πρωτεΐνες αυτές. Επιπλέον, αναπτύχθηκαν κυλινδρικοί κρύσταλλοι ενός PSII-core συμπλόκου, οι οποίοι εξετάστηκαν με ηλεκτρονική κρυσταλλογραφία. Από τις μελέτες αυτές λήφθηκαν πληροφορίες για τη κατάσταση ολιγομερισμού του PSII, καθώς και τη σχετική συναρμολόγηση και τοπολογία των υπομονάδων του. 3. Βρέθηκε ένας καινούριος αναστολέας, που αποτελεί φυσικό προϊόν, η καψακίνη. Η ένωση αυτή έχει την ικανότητα να παρεμποδίζει την ηλεκτρονιακή μεταφορά στο φυτικό PSII καθώς και στο βακτηριακό RC, στη θέση QΒ. Η ανασταλτική δράση της καψακίνης μελετήθηκε με μετρήσεις του ρυθμού έκλυσης Ο2 και φθορισμό στη περίπτωση του PSII, ενώ στο βακτηριακό RC χαρακτηρίστηκε με φασματοσκοπία απορρόφησης επαγώμενη με παλμούς φωτός. Λόγω της απουσίας μιας αναλυτικής δομής του PSII, χρησιμοποιήθηκε ως μοντέλο το βακτηριακό κέντρο αντίδρασης από Rb. sphaeroides. Η κρυσταλλογραφική ανάλυση του RC με δεσμευμένη καψακίνη παρείχε δομικές πληροφορίες για τις αλληλεπιδράσεις καψακίνης-πρωτεΐνης.
|