Your browser does not support JavaScript!

Αρχική    Μελέτη συσχέτισης της έκφρασης του γονιδίου ERCC1 σε επίπεδο mRNA και πρωτεϊνης, και των ρυθμιστικών παραγόντων του,με την επιβίωση σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα  

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

Προσθήκη στο καλάθι
[Προσθήκη στο καλάθι]
Κωδικός Πόρου 000401760
Τίτλος Μελέτη συσχέτισης της έκφρασης του γονιδίου ERCC1 σε επίπεδο mRNA και πρωτεϊνης, και των ρυθμιστικών παραγόντων του,με την επιβίωση σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα
Άλλος τίτλος Correlation study of ERCC1 mRNA protein expression with survival of non-small cell lung cancer
Συγγραφέας Βασάλου, Ελένη
Σύμβουλος διατριβής Μαυρουδής, Δημήτριος
Μέλος κριτικής επιτροπής Γεωργούλιας, Βασίλειος
Σταθόπουλος, Ευστάθιος
Σαμώνης, Γεώργιος
Θεωδωρόπουλος, Παναγιώτης
Κουτσόπουλος, Αναστάσιος
Σχίζα, Σοφία
Περίληψη Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου από κακοήθη νόσο στον δυτικό κόσμο. Η χημειοθεραπεία με βάση τα πλατινούχα φάρμακα, παρά τη σχετική τοξικότητα, έχει γίνει ευρέως αποδεκτή ως η κύρια θεραπευτική αντιμετώπιση στον ΜΜΚΠ. Το γονίδιο ERCC1 έχει ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη θεραπευτικής αντοχής στην πλατινούχα χημειοθεραπεία, μέσω του μηχανισμού επιδιόρθωσης νουκλεοτιδικών βλαβών (NER). Στον μηχανισμό αυτόν, η πρωτεΐνη ERCC1 σχηματίζει σύμπλοκο με την πρωτεΐνη XPF. Tο σύμπλοκο αυτό οδηγείται στο σημείο της βλάβης μέσω της σύνδεσής του με την πρωτεΐνη XPA. Παράλληλα, η πρωτεΐνη MZF1 φαίνεται να ρυθμίζει την έκφραση του ERCC1 ως μεταγραφικός καταστολέας. Σκοπός του προτεινόμενου ερευνητικού έργου ήταν η διερεύνηση της πιθανής συσχέτισης της έκφρασης των μοριακών παραγόντων ERCC1, XPF, XPA και MZF1 με την ανταπόκριση στην πλατινούχα χημειοθεραπεία και την επιβίωση σε ασθενείς με ΜΜΚΠ. Συνολικά, 94 ασθενείς με προχωρημένου σταδίου ΜΜΚΠ συμπεριλήφθηκαν αναδρομικά στη μελέτη. Στο σύνολο των ασθενών μελετήθηκε ανοσοϊστοχημικά η έκφραση της ERCC1 πρω- τεΐνης, ενώ 31 ασθενείς εξαιρέθηκαν από τη μελέτη γονιδιακής έκφρασης λόγω ανεπαρκούς υλικού. Από τους εναπομείναντες, σε 63 ασθενείς ενισχύθηκαν επιτυχώς τα γονίδια ERCC1 & XPA, σε 62 ασθενείς το γονίδιο MZF1, και σε 32 ασθενείς το γονίδιο XPF. Η έκφραση όλων των μοριακών αυτών δεικτών συσχετίστηκε με τα κλινικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά των ασθενών, την ανταπόκριση στη χημειοθεραπεία και την επιβίωση. Από τα αποτελέσματα της έρευνας βρήκαμε ότι τα αντικειμενικά ποσοστά ανταπόκρισης στη θεραπεία (RR) των ασθενών δεν επηρεάστηκαν από την έκφραση των υπό μελέτη μοριακών δεικτών. Ωστόσο, η χαμηλή πρωτεϊνική έκφραση ERCC1 φάνηκε να σχετίζεται με καλύτερο ποσοστό ελέγχου της νόσου (DCR, p=0.042) και μεγαλύτερη επιβίωση (OS, p=0.045). Επίσης, ο συνδυασμός χαμηλής γονιδιακής έκφρασης ERCC1 με παράλληλα υψηλή γονιδιακή έκφραση MZF1 φάνηκε να σχετίζεται με ευμενέστερη επιβίωση (OS, p=0.037). Συμπερασματικά φαίνεται ότι η φαρμακογενωμική προσέγγιση θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να παρέχει μια νέα θεραπευτική στρατηγική στον ΜΜΚΠ. Η πρωτεΐνη ERCC1 θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό προγνωστικό παράγοντα και να φανεί χρήσιμη στην εξατομίκευση της χημειοθεραπείας στον προχωρημένου σταδίου ΜΜΚΠ.
Φυσική περιγραφή 136, [6] σ. : εικ.πίν. (μερ. εγχ.). ; 30 εκ.
Γλώσσα Ελληνικά
Θέμα Έκφραση
Επιβίωση
Ημερομηνία έκδοσης 2016-07-19
Συλλογή   Σχολή/Τμήμα--Ιατρική Σχολή--Τμήμα Ιατρικής--Διδακτορικές διατριβές
  Τύπος Εργασίας--Διδακτορικές διατριβές
Εμφανίσεις 410

Ψηφιακά τεκμήρια
No preview available

Κατέβασμα Εγγράφου
Προβολή Εγγράφου
Εμφανίσεις : 7