| Περίληψη |
Εισαγωγή: Η ισότιμη και καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματική ιατρική φροντίδα και
χρήση των υπηρεσιών υγείας αποτελεί πρωταρχικό στόχο του ελληνικού συστήματος υγείας.
Το 2010, η οικονομική ύφεση στην Ελλάδα με την εφαρμογή μέτρων λιτότητας οδήγησαν σε
μια δραματική αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας. Οι κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, όπως
οι παράνομοι μετανάστες, οι ανασφάλιστοι, οι άνεργοι επηρεάστηκαν περισσότερο από τις
αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της υγείας και
την αύξηση των εμποδίων στην πρόσβαση τους στην υγειονομική περίθαλψη.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να περιγράψει και να αναλύσει τις εμπειρίες
πρόσβασης σε υπηρεσίες δευτεροβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης των ανασφάλιστων
γηγενών και μεταναστών σε δύο αστικά περιβάλλοντα της Ελλάδας.
Μέθοδοι: Η ποιοτική διερευνητική μέθοδος επιλέχτηκε για τους σκοπούς της εργασίας. Η
παρούσα εργασία βασίστηκε σε 21 εις βάθος συνεντεύξεις σε ανασφάλιστους μετανάστες και
γηγενείς που διαμένουν σε δύο αστικά περιβάλλοντα στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία των
συμμετεχόντων προσεγγίστηκε σε κοινωνικά ιατρεία της Αθήνας και του Ηρακλείου,
Κρήτης. Τα ποιοτικά δεδομένα αναλύθηκαν σύμφωνα με τις αρχές της ανάλυσης
περιεχομένου.
Αποτελέσματα: Οι ανασφάλιστοι ανέφεραν δυσκολίες πρόσβασης στην υγειονομική
περίθαλψη, οι οποίες οδηγούν σε καθυστέρηση ή παραίτηση από την απαραίτητη ιατρική
φροντίδα ή την αναζήτηση εναλλακτικών στρατηγικών για την υγεία. Το υψηλό κόστος και η
έλλειψη ασφαλιστικής κάλυψης αναφέρθηκαν ως πρωταρχικά εμπόδια στην πρόσβαση.
Ακολουθούν τα περιορισμένα ιατρικά δικαιώματα, οι πολύπλοκες γραφειοκρατικές
διαδικασίες, οι μεγάλοι χρόνοι αναμονής, η στάση των επαγγελματιών υγείας, οι γλωσσικοί
Δημόσια Υγεία & Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας
Τμήμα Ιατρικής – Πανεπιστήμιο Κρήτης
2
και πολιτισμικοί φραγμοί όσον αφορά τον μεταναστευτικό πληθυσμό, η ανεπαρκής γνώση
σχετικά με το σύστημα υγείας και τις διαθέσιμες υπηρεσίες και τέλος η έλλειψη γνώσης των
δικαιωμάτων.
Συμπεράσματα: Ο ανασφάλιστος πληθυσμός πρέπει να ξεπεράσει σειρά εμποδίων για την
πρόσβαση στην φροντίδα. Τα εμπόδια αυτά οδηγούν σε αναζήτηση εναλλακτικών
στρατηγικών για την κάλυψη των αναγκών υγείας, έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία
τους καθώς και στην αποτελεσματικότητα του συστήματος υγείας, στην ποιότητα δηλαδή
των προσφερόμενων υπηρεσιών. Η μελέτη αυτή αναδεικνύει την ανάγκη για πολιτικές και
κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα
δικαιώματα, θα οδηγήσουν σε διασφάλιση της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη για
τις ευάλωτες ομάδες που αποκλείονται από σύστημα υγείας.
|
Μια ποιοτική διερεύνηση της πρόσβασης των ανασφάλιστων σε υπηρεσίες Δευτεροβάθμιας Περίθαλψης στον αστικό χώρο στην Ελλάδα
