| Περίληψη |
Τα οξυτενή κονδυλώματα αποτελούν τη συχνότερη ιογενή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο. Ο αριθμός των ασθενών με κλινικά ορατή νόσο αποτελεί ένα μικρό μόνο ποσοστό των ατόμων με υποκλινική και λανθάνουσα μόλυνση από τον ιό του θηλώματος του ανθρώπου (Human Papilloma Virus-HPV), καθώς μεγάλο μέρος του σεξουαλικά ενεργού πληθυσμού είναι μολυσμένο από ένα ή περισσότερους HPV τύπους. Κατά συνέπεια, η φυσική εξέταση υποεκτιμά την έκταση της μόλυνσης από HPV, ενώ οι in vitro διαγνωστικές μέθοδοι είναι δαπανηρές και χρονοβόρες. Οι HPV16, 18 καθώς και άλλοι τύποι του ιού έχουν ανιχνευθεί σε μεγάλο ποσοστό στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του αιδοίου, του πέους και του πρωκτού. Παρότι τα οξυτενή κονδυλώματα αποτελούν μεγάλο επιδημιολογικό πρόβλημα, δεν υπάρχει έως σήμερα κοινά αποδεκτή θεραπεία εκλογής, καθώς οι συμβατικές θεραπείες έχουν μέτρια ποσοστά ανταπόκρισης και σχετικά υψηλά ποσοστά υποτροπών. Επιπλέον, όλες οι θεραπευτικές μέθοδοι στοχεύουν στην καταστροφή των ορατών βλαβών καθώς η εκρίζωση του ιού είναι αδύνατη. Στην παρούσα έρευνα έγινε προσπάθεια in vivo ανίχνευσης και σταδιοποίησης της HPV μόλυνσης της περιγεννητικής και περιπρωκτικής περιοχής, μελετώντας τις χωρικές και χρονικές μεταβολές που προκαλεί το οξεικό οξύ στις ιδιότητες σκέδασης φωτός του προσβεβλημένου από HPV ιστού. Για την καταγραφή και εκτίμηση αυτών των μεταβολών χρησιμοποιήθηκε ένα πρωτότυπο σύστημα πολυφασματικής απεικόνισης. Μελετήθηκαν δερματικές βλάβες ασθενών με κλινική εικόνα οξυτενών κονδυλωμάτων της περιγεννητικής και περιπρωκτικής χώρας. Η αξιολόγησης της κινητικής της αλληλεπίδρασης οξεικού οξέος-ιστού ανέδειξε ποσοτικές παραμέτρους, που περιλαμβάνουν πληροφορίες τόσο για το μέγεθος όσο και για τη διάρκεια των επαγόμενων μεταβολών. Η εκτίμηση των βλαβών με ιστολογική εξέταση και την τεχνική της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR), επιβεβαίωσε ότι η μέθοδος περιέχει ειδική διαγνωστική πληροφορία, καθώς κάνει δυνατή τη διάκριση μεταξύ υποκλινικών βλαβών, κλινικών κονδυλωμάτων και ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων που αναπτύσσονται σε έδαφος HPV μόλυνσης. Επίσης επιτρέπει την ακριβή εντόπιση και περιγραφή των ορίων των βλαβών. Επίσης εκτιμήθηκε η αποτελεσματικότητα της φωτοδυναμικής θεραπείας οξυτενών κονδυλωμάτων με δ-αμινολεβουλινικό οξύ (ALA). Προηγήθηκε μελέτη της κινητικής του φθορισμού της πρωτοπορφυρίνης ΙΧ (PpIX) μετά από επάλειψη των βλαβών με ALA, προκειμένου να επιλεγούν για φωτοδυναμική θεραπεία όσες παρουσίασαν εκλεκτική συγκέντρωση του φωτοευαισθητοποιητή. Επιπλέον υπολογίστηκε ο ιδανικός χρόνος έναρξης της ακτινοβόλησης κατά τη διάρκεια της φωτοδυναμικής θεραπείας ώστε να εξατομικευτεί και να βελτιστοποιηθεί η μέθοδος. Το ποσοστό ίασης των βλαβών μετά από παρακολούθηση ενός έτους ήταν 72,9%, αποδεικνύοντας ότι η φωτοδυναμική θεραπεία με ALA αποτελεί μία υποσχόμενη μέθοδο στην αντιμετώπιση των οξυτενών κονδυλωμάτων.
|
Φωτοδιάγνωση και φωτοδυναμική θεραπεία HPV λοιμώξεων του δέρματος και δερματο βλεννογονίων περιοχών
