Περίληψη |
Με στόχο την επίτευξη μιας ιρθά ορισμένης συμπεριφοράς σε ρεαλιστικά περιβάλλοντα, οι μετέχοντες πράκτορες απαιτείται να εκτελούν διεργασίες συλλογιστικής όχι μόνο λαμβάνοντας υπόψη τις προδιαγραφές του περιβάλλοντος στο οποίο επιδρούν, αλλά και με βάση τη γνώση που διαθέτουν σε χρόνο εκτέλεσης. Συνυπολογίζοντας την ιδιαίτερα δυναμική φύση των περισσότερων σύνθετων πεδίων, η μελέτη της κλιμάκωσης της γνώσης σε σχέση με το χρόνο συνιστά μια εξίσου κρίσιμη παράμετρο. Στα πλαίσια της παρούσας διατριβής αναπτύσσουμε μια ενοποιημένη τυπική θεωρία δράσης, γνώσης και χρόνου με χρήση του Λογισμού Συμβάντων και αυτοματοποιούμε τη διαδικασία συλλογιστικής για ένα ευρύ φάσμα φαινομένων κοινής λογικής.
Παραδοσιακά, η συλλογιστική γνώσης προδιαγράφεται γύρω από την ιδιαίτερη εκφραστική, αλλά δαπανηρή υπολογιστικά μέθοδο των πιθανών κόσμων. Η τρέχουσα έρευνα υιοθετεί εναλλακτικές αναπαραστάσεις για τη γνώση, απαλείφοντας τη σχέση προσβασιμότητας των πιθανών κόσμων και παρέχοντας εγγυήσεις αποδοτικής εξαγωγής συμπερασμάτων σε κλάσεις περιορισμένης εκφραστικότητας. Το πλαίσιο εργασίας που προτείνουμε συνδυάζει την πλήρη εκφραστική δύναμη της σημασιολογίας των πιθανών κόσμων με τα οφέλη των εναλλακτικών προσεγγίσεων, βασιζόμενο στον αποδοτικό χειρισμό μιας κατηγορίας αιτιατών εξαρτήσεων που ανακύπτουν μεταξύ παραμέτρων κόσμου που είναι μερικώς αντιληπτές. Εξετάζουμε τις ιδιότητες αυτών των επονομαζόμενων κρυφών αιτιακών εξαρτήσεων και αναπτύσσουμε μια ορθή και πλήρη αξιωματοποίηση, ανεξάρτητη του υποκείμενου φορμαλισμού μοντελοποίησης. Η απόδειξη των ιδοτήτων ορθότητας επιτυγχάνεται μέσω της συσχέτισης με ένα νέο φορμαλισμό που υλοποιεί τον καθιερωμένο ορισμό γνώσης και βασίζεται στην προσφάτως προταθείσα έκδοση ενός διακλαδιζόμενου Λογισμού Συμβάντων.
Επιπρόσθετα, μελετάμε ένα πλήθος επεκτάσεων της βασικής αξιωματοποίησης που επαυξάνουν τη νοητική ικανότητα ευφυών πρακτόρων με σημαντικές γνωστικές δεξιότητες, όπως την ικανότητα διατήρησης ή απώλειας γνώσης, τη δυνατότητα συλλογιστικής ως προς φυσικές ενέργειες, το χειρισμό σύνθετων παρενεργειών σε μερικώς παρατηρήσιμα περιβάλλοντα κ.α. Παρουσιάζουμε τη δυναμική της θεωρίας μέσω μοντελοποίησης προβλημάτων αναφοράς σε συναφή πεδία, καθώς επίσης μέσω σεναρίων που ανακύπτουν στην ιδιαίτερα απαιτητική περιοχή της Διαχυτης Νοημοσύνης. Τέλος, παρουσιάζουμε το σχεδιασμό ενός εργαλείου συλλογιστικής που μπορεί να υποστηρίξει απόκτηση γνώσης σε πραγματικό χρόνο και περιγράφουμε τον τρόπο που μπορεί να υλοποιηθεί το ευρύτερο πλαίσιο εργασίας με χρήση γλωσσών λογικού προγραμματισμού.
|