| Περίληψη |
Οι Εθνικές Επιτροπές Βιοηθικής είναι υπεύθυνες για τη λήψη αποφάσεων πάνω σε ζητήματα που όλοι λίγο ή πολύ έχουμε διερωτηθεί, όπως την ευθανασία, την άμβλωση, την ενήμερη συναίνεση σε πάσχοντες από ψυχικές ασθένειες και την κλωνοποίηση.
Ωστόσο, δεν έχουμε αναρωτηθεί εάν οι Εθνικές Επιτροπές Βιοηθικής είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένες και πιο συγκεκριμένα εάν οι 9 ειδικοί που συγκροτούν την Εθνική Επιτροπή Βιοηθική της χώρας μπορούν να λαμβάνουν συγκεκριμένες αποφάσεις σε ζητήματα που ενδημεί το προσωπικό στοιχείο. Πυρήνας της εργασίας μου είναι η έννοια της δημοκρατικής νομιμοποίησης στις Εθνικές Επιτροπές Βιοηθικής.
Αρχικά λοιπόν, δημιουργώ το θεωρητικό υπόβαθρο της δημοκρατίας και καταπιάνομαι με την έννοια της αυτονομίας, όπου είναι και ο δομικός λίθος. Περιγράφω την αυτονομία όπως την προσδιόρισε ο Μιλ, αλλά και την καντιανή αυτονομία.
Η καντιανή αυτονομία είναι η καταλληλότερη εκδοχή για να συγκροτήσουμε το κανονιστικό περίγραμμα της δημοκρατίας. Αμέσως μετά, προσπαθώ να διαπιστώσω τι καθιστά τη δημοκρατία τόσο ξεχωριστή. Το γεγονός ότι η δημοκρατία είναι μια εγγενής διαδικασία που αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως ελεύθερους και ίσους την κάνει τόσο μοναδική και αποτελεσματική μαζί.
Η δημοκρατία όμως εδράζεται στη διαδικαστική αρχή της πλειοψηφίας, Το ερώτημα που τίθεται είναι: η αρχή της πλειοψηφίας μπορεί να εφαρμοστεί σε βιοηθικά ζητήματα?
Η απάντηση είναι όχι. Απεναντίας, πρέπει να ενισχυθεί ένα μοντέλο διαβουλευτικής δημοκρατίας, όπου ο Λόγος θα έχει κεντρική σημασία και η όποια επιχειρηματολογία δεν πρέπει να στηριχθεί σε συμφέροντα, επιθυμίες και προσωπικούς στόχους αλλά σε γενικεύσιμες και καθολικεύσιμες αρχές. Το διαβουλευτικό μοντέλο αποτελεί και την πηγή της δημοκρατικής νομιμοποίησης των Εθνικών Επιτροπών Βιοηθικής.
Η δημοκρατική νομιμοποίηση μιας Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως τη συμμετοχή ή μη των πολιτών και αν είναι αναγκαίο να συμμετέχουν στις Επιτροπές απλοί πολίτες και να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους.
Παράλληλα, υπάρχει αναφορά και για την κριτική που έχουν δεχτεί οι Εθνικές Επιτροπές Βιοηθικής. Τέλος, ασχολούμαι με το ζήτημα της ελευθέρωσης των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και εάν η γνώμη των πολιτών μπορεί να υπερισχύει έναντι των ειδικών σε περίπτωση που η απελευθέρωση αυτή σημάνει και την πιθανή ύπαρξη κινδύνων στη βιοποικιλότητα και στη δημόσια υγεία.
Μέσα λοιπόν από αυτήν την εργασία , θα προσπαθήσω να δείξω τους λόγους που η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένη. Ένα τέτοιο ζήτημα, επομένως, έχει και θεωρητικές παραμέτρους αλλά είναι και πρακτικό ζήτημα. Σε αυτήν την εργασία καταγράφεται μια βαθιά θεωρητική θεμελίωση της δημοκρατίας,
αλλά αναλύονται στη βάση της θεωρητικής αναφοράς και παραδείγματα Εθνικών Επιτροπών Βιοηθικής.
|
Δημοκρατία και βιοηθική : εθνικές επιτροπές βιοηθικής και συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών
