E-Locus - Ιδρυματικό Καταθετήριο Πανεπιστημίου Κρήτης - Ο ρόλος της ιντερλευκίνης (IL)33 και του υποδοχέα ST2 στην στεφανιαία νόσο/Ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια.Προσέγγιση μέσω πληθυσμιακής γενετικής.

Αρχική Ο ρόλος της ιντερλευκίνης (IL)33 και του υποδοχέα ST2 στην στεφανιαία νόσο/Ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια.Προσέγγιση μέσω πληθυσμιακής γενετικής.

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

[Προσθήκη στο καλάθι]

Κωδικός Πόρου

000376527

Τίτλος

Ο ρόλος της ιντερλευκίνης (IL)33 και του υποδοχέα ST2 στην στεφανιαία νόσο/Ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια.Προσέγγιση μέσω πληθυσμιακής γενετικής.

Άλλος τίτλος

Genetic variability of the distal promoter of the ST2 gene is associated with angiographic severity of coronary artery disease

Συγγραφέας

Τσαπάκη, Υπαπαντή

Σύμβουλος διατριβής

Σπαντίδος, Δημήτριος

Μέλος κριτικής επιτροπής

Γουλιέλμος, Γ.
Κοχιαδάκης, Γ.

Περίληψη

Η γενετική πολυμορφία της άπω περιοχής του υποκινητή του γονιδίου ST2, επηρεάζει τη μεταγραφική ενεργότητα και ευαισθησία στην ατοπική δερματίτιδα και το άσθμα. Βασιζόμενοι στο φλεγμονώδες υπόβαθρο της αθηροσκλήρωσης, υποθέσαμε ότι η ύπαρξη γενετικών πολυμορφισμών στον απόμακρο υποκινητή του γονιδίου ST2, θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει την ευαισθησία στην εμφάνιση στεφανιαίας νόσου (CAD). Για να ελέγξουμε την υπόθεσή μας εφαρμόσαμε άμεση αλληλούχιση μιας περιοχής μεγέθους 825 bp στον απόμακρο υποκινητή – με προηγουμένως αναφερόμενη παρουσία πολυμορφισμών‐ σε 63 αγγειογραφικά διαγεγνωσμένους ασθενείς με CAD και 63 μάρτυρες, ταιριαστούς ως προς την ηλικία και το φύλο, οι οποίοι είχαν αρνητική στεφανιαία αγγειογραφία. Εντοπίσαμε 13 πολυμορφισμούς σε αυτή την περιοχή, δυο από τους οποίους (‐27307 Τ/Α και ‐27614 C/A) είχαν συχνότητα αλληλίων μεγαλύτερη από 0.05. Κάναμε επιπλέον γονοτυπική ανάλυση σε 111 ασθενείς εφαρμόζοντας allele‐specific real‐time PCR για τους πολυμορφισμούς ‐27307 Τ/Α και ‐27614C/A, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό των υπό ανάλυση δειγμάτων, στους 129 ασθενείς CAD και 108 ‐ταιριαστούς ως προς την ηλικία και το φύλο‐ μάρτυρες. Δεν αναγνωρίσαμε καμία αλληλεπίδραση μεταξύ φαινότυπου‐γονότυπου ανάμεσα στους ασθενείς και τους μάρτυρες. Ωστόσο, ανάμεσα στους ασθενείς, η σοβαρότητα της CAD εκφρασμένης ως ο μέσος αριθμός νοσούντων αγγείων, ήταν μεγαλύτερη στους φορείς του αλληλίου ‐27307 Α και στους φορείς ενός εκ των δυο αλληλίων ‐27614 Α ή ‐27307 Α, από ότι στους μη‐φορείς (2.56±0.73 έναντι 1.83±0.84, P=0.027; 2.47±0.74 έναντι 1.8±0.83, P=0.023). Επιπλέον, οι φορείς οποιουδήποτε εκ των δύο αλληλίων (‐27614 Α ή ‐27307 Α) ήταν σημαντικά περισσότεροι στην ομάδα με πολλά νοσούντα αγγεία (multi‐vessel disease group) (n=54), από ότι στην ομάδα με ένα μόνο νοσούν αγγείο (single‐vessel disease group) (n=75). Εν κατακλείδι, αναφέραμε δυο καινούργιους πολυμορφισμούς στην απόμακρη περιοχή του υποκινητή 7 του γονιδίου ST2, οι οποίοι είναι πιθανό να επηρεάζουν την ευαισθησία στην σοβαρή στεφανιαία νόσο. Η λειτουργική επίδραση αυτών των πολυμορφισμών χρήζει περαιτέρω μελέτης.

Φυσική περιγραφή

66 σ : πιν. ; 30 εκ.

Γλώσσα

Ελληνικά

Θέμα

Atherosclerosis

Coronary disease

Inflammation

Interleukin 33

Ischemic cardiomyopathy

Polymorphisms

Promoter ST2