| Περίληψη |
Γενικά : Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της δημόσιας υγείας . Υπολογίζεται ότι ο επιπολασμός της νόσου παγκοσμίως για το 2014 ανήλθε στο 9% του ενήλικου πληθυσμού(1) ενώ η θνητότητα από τη νόσο για το 2012 ανήλθε σε 1,5 εκατομμύρια ασθενείς (2). Σύμφωνα με τις τρέχουσες οδηγίες (3), η αντιμετώπιση του ΣΔ2 απαιτεί συνεχή ιατρική παρακολούθηση , συστηματική προσέγγιση και συνεργασία ειδικών [γίνεται κυρίως από ιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας , με περιοδική διαβούλευση (consultation) με εξειδικευμένους παθολόγους/ενδοκρινολόγους και νευρολογική , νεφρολογική , καρδιολογική , οφθαλμολογική κλπ εκτίμηση επί ύπαρξης επιπλοκών , ενώ η ομάδα συμπληρώνεται από ειδικά εκπαιδευμένους νοσηλευτές, διαιτολόγους, ψυχολόγους και λοιπούς επαγγελματίες υγείας] . Η παρακολούθηση των ασθενών σε διαβητολογικά κέντρα , είτε πρόκειται για εξειδικευμένα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων είτε για δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (κέντρα υγείας, πολυϊατρεία κ.α.) μπορεί να βελτιώσει την αντιμετώπισή τους , ώστε να επιτύχουν τη μέγιστη δυνατή συμμόρφωση , η οποία αντανακλά στους αντικειμενικούς στόχους της θεραπείας . Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της οργανωμένης παρακολούθησης των ασθενών , της συστηματοποίησης και καταγραφής της μακροχρόνιας παρακολούθησης , της διεπαγγελματικής συνεργασίας των εμπλεκόμενων ειδικοτήτων και της διαρκούς μετεκπαίδευσής τους καθώς και του συνεχούς ποιοτικού ελέγχου των εφαρμοζόμενων διαδικασιών (4). Μέθοδος : Προκειμένου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τέτοιων δομών στην Ελλάδα , ελέγχθηκε αναδρομικά η επίτευξη συγκεκριμένων θεραπευτικών στόχων σε ασθενείς που εντάχθηκαν και παρακολουθήθηκαν σε Διαβητολογικό Κέντρο . Ως δείκτες αξιολόγησης της ρύθμισης χρησιμοποιήθηκαν η Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη Αίματος (HbA1c) και ο Δείκτης Μάζας Σώματος (Body Mass Index - BMI). Αναζητήθηκαν οι τιμές των παραπάνω δεικτών κατά την ένταξη ενηλίκων ασθενών με διαγνωσμένο Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 στο Διαβητολογικό Κέντρο της Β’ Παθολογικής Κλινικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών -Π.Γ.Ν. Αθηνών «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»- κατά το έτος 2012, καθώς και οι αντίστοιχες τιμές μετά την ολοκλήρωση του πρώτου και δεύτερου χρόνου παρακολούθησης (2013 και 2014 αντίστοιχα). Εξαιρέθηκαν από τη μελέτη ασθενείς με νεοδιαγνωσθέντα ΣΔ2, νοσηλευόμενοι ασθενείς καθώς και ασθενείς που δεν ολοκλήρωσαν τουλάχιστον ένα χρόνο παρακολούθησης με πλήρη καταγραφή.
Αποτελέσματα : 122 ασθενείς πληρούσαν τα κριτήρια εισόδου. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 62,8 έτη και η αναλογία αντρών/γυναικών 56,6% / 43,4%. 85,2% ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και 53,3% ήταν εκτός του στόχου HbA1c≤7% κατά την πρώτη τους επίσκεψη στο Κέντρο. Μετά τον πρώτο χρόνο παρακολούθησης, ενώ δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική μείωση του ΒΜΙ, 71,3% των ασθενών κατόρθωσαν να έχουν καλή γλυκαιμική ρύθμιση με μέσο όρο HbA1c 6,8%(p=0,001). Κατά το δεύτερο έτος παρακολούθησης δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Συμπεράσματα : Η ανάλυση της αναδρομικής μελέτης παρατήρησης έδειξε ότι σημαντικό ποσοστό ασθενών με ΣΔ2 επωφελήθηκαν από την παρακολούθησή τους από το Κέντρο , επιτυγχάνοντας στατιστικά σημαντική μείωση των επιπέδων HbA1c , που διατηρήθηκε και κατά το δεύτερο χρόνο παρακολούθησής τους . Παρόλα αυτά , δε διαπιστώθηκε ανάλογη μείωση στα επίπεδα του ΒΜΙ .
|
Μελέτη παρατήρησης για την εκτίμηση της επίτευξης επιλεγμένων θεραπευτικών στόχων σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 σε διαβητολογικό κέντρο της Αθήνας
