Περίληψη |
Η δημιουργία γενετικά τροποποιημένων φυτών με ανθεκτικότητα σε διάφοτους ιούς είναι ένα συχνό φαινόμενο. Σε αρκετές περιπτώσεις η ανθεκτικότητα ήταν αποτέλεσμα της εισαγωγής ιικών γονιδίων στο φυτικό γένωμα. Βασικός μηχανισμός της ανθεκτικότητας αποτελεί μία μορφή μετά-μεταγραφικής γονιδιακής σίγησης. Η μετά- μεταγραφική γονιδική σίγηση (PTGS) χαρακτηρίζεται από την αναγνώριση του RNA στόχου στο κυτόπλασμα, το οποίο στη συνέχεια αποδομείται. ?ίκλωνα μόρια RNA κατέχουν εξέχων ρόλο στο μηχανισμό. Αυτά τα μόρια οδηγούν σε αποδόμηση τα αντίστοιχα ομόλογα μόρια mRNA μέσα στο κύτταρο. Κατά συνέπεια, η εισαγωγή και έκφραση στο φυτικό γένωμα κατασκευών (construct) που παράγουν δίκλωνα μόρια RNA οδηγεί στη σίγηση αντίστοιχων συμπληρωματικών μορίων RNA, τα οποία μπορεί να είναι μετάγραφα διαγονιδίων, ενδογονιδίων ή ακόμα και γένωμα RNA ιού. Ο ιός της πατάτας Υ είναι ένας από τους πιο καταστροφικούς ιούς για την καλλιέργεια πατάτας. Βασισμένοι στο μηχανισμό της σίγησης, σε αυτή την εργασία έγινε προσπάθεια να δημιουργήσουμε γενετικά τροποποιημένες σειρές πατάτας (Spunta cv.) με ανθεκτικότητα στον ιο Υ. Τα φυτά αυτά είχαν μετασχηματιστεί με DNA κατασκευή (PH-PVY 9100) που περιείχε το γονίδιο της καψιδιακής πρωτεϊνης (CP) του ιού σε θετικό (sense) και αρνητικό (antisense) προσανατολισμό. Κατά τη μεταγραφή η κατασκευή σχηματίζει δίκλωνης μορφής RNA (φουρκέτα). Η μορφή RNA φουρκέτα γίνεται στόχος συγκεκριμένων RNασών του κυττάρου και αποτελεί το έναυσμα για την ενεργοποίηση του μηχανισμού της PTGS με τελικό αποτέλεσμα την παραγωγή siRNA, τα οποία με τη σειρά τους καταστέλλουν την ικανότητα μόλυνσης του ιού. Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκαν 32 γενετικά τροποποιημένες σειρές πατάτας, ύστερα από μετασχηματισμό φυτών αγρίου τύπου με την παραπάνω κατασκευή. 19 διαφορετικές σειρές ελέγχθηκαν για την παρουσία του διαγονιδίου με ανάλυση κατά Southern. Σε 14 από τις εξεταζόμενες διαγονιδιακές σειρές το διαγονίδιο ήταν ανιχνεύσιμο. Επίσης στις 18 από τις 26 διαφορετικές σειρές ήταν δυνατή η ανίχνευση siRNA. Στις περισσότερες σειρές που ήταν δυνατή η ανίχνευση siRNA η ανθεκτικότητα ήταν δυνατή. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το ποσοστό ανθεκτικότητας στα των εξεταζόμενων φυτών ανέρχεται στο 75%. Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι τα παραπάνω αποτελέσματα είναι αρκετά ενθαρρυντικά και αυτό που πλέον απομένει έιναι να ελεγχθεί αν αυτή η μορφή ανθεκτικότητας είναι σταθερή και αποτελεσματική σε μη ελεγχόμενες συνθήκες στο
|