| Περίληψη |
Η ζωοφιλία σε αντίθεση με την κτηνοβασία εγκλείει συναισθηματική και σεξουαλική έλξη με ή χωρίς σεξουαλική πράξη. Αυτές οι ανθρωποκεντρικές συμπεριφορές ανήκουν στις παραφιλίες, οι οποίες αναφέρονται ως νοητικές διαταραχές, είναι κοινωνικά κατακριτέες και στις περισσότερες περιπτώσεις νομικά καταδικαστέες. Αντιστρέφοντας τους όρους, έχει σημασία να παρατηρήσουμε, να μελετήσουμε και να αναλύσουμε τη φύση και να προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τη γενετήσια έλξη από την πλευρά των ζώων. Η ηθολογία και η ζωική ψυχολογία μας δείχνουν ότι υπάρχει διακριτή συμπεριφορά σε κάθε ζωικό είδος, ικανότητα ανάπτυξης κοινωνικών δεσμών, επικοινωνίας και συναισθημάτων που μπορούν να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της ύπαρξης κάποιου είδους ηθικής αξίας. Ο υβριδισμός, που ορίζεται ως η αναπαραγωγή μεταξύ διαφορετικών ειδών, αποτελεί μια σημαντική δύναμη εξέλιξης. H πράξη του ζευγαρώματος μεταξύ διαφορετικών ειδών, μπορεί να μην είναι τόσο εκκεντρική όσο φαίνεται, αλλά να αποτελεί το κρυμμένο μυστικό της εξέλιξης. Λαμβάνοντας υπόψη ως ηθικά κριτήρια τη ζωή και την εξέλιξη των ειδών, προτείνεται η ποσοτικοποίηση της αξιακής στάθμης των ζώων με βάση τη θέση του κάθε είδους στο εξελικτικό δέντρο του Δαρβίνου. Η αξία δεν επιδέχεται καμία διαβάθμιση εντός του είδους, αλλά διαβαθμίζεται από είδος σε είδος. Οι ηθικές κοινότητες των ζώων είναι τόσες όσες και τα είδη των ζώων. Δημιουργείται έτσι ένα αξιακό δέντρο ανάλογο του δέντρου εξέλιξης του Δαρβίνου. Τα ζώα έχουν ηθική αξία και ο άνθρωπος που βρίσκεται στην κορυφή του αξιακού δέντρου έχει εξασφαλίσει την ανώτερη αξία, την εγγενή αξία.
Η επινόηση του αξιακού δέντρου αποφεύγει τον ανθρωπομορφισμό. Χρησιμοποιώντας δε μια ποσοτικοποίηση της ηθικής αξίας ανά είδος, εμπίπτει στον μηχανομορφισμό, ενώ αναπτύσσοντας την κριτική σκέψη, όπως τα αντικειμενικά επιστημονικά δεδομένα της εξέλιξης, εμπίπτει στον κριτικό μηχανομορφισμό. Η θεωρία του αξιακού δέντρου πλησιάζει περισσότερο τη θεωρία του Regan, αλλά αποφεύγει τον ανθρωπομορφισμό του, καθώς δεν δίνει ηθικά δικαιώματα στα ζώα (μια λέξη, ένας ορισμός που αντιπροσωπεύει μόνο τον άνθρωπο) και προτείνει την ανθρώπινη υπεροχή όχι αδικαιολόγητα, αλλά βασιζόμενη σε επιστημονικά δεδομένα της εξέλιξης.
Ενώ η σύζευξη δυο ειδών κάτω από συνθήκες ελευθερίας θα μπορούσε να θεωρηθεί ηθικά αποδεκτή, η ζωοφιλία, παρά του ότι παρακινείται από μια μορφή ιδιάζουσας αγάπης και στοργής για τα ζώα, δεν μπορεί να είναι ηθικά αποδεκτή, διότι το ζώο δεν δύναται να παρέχει συναίνεση. Η κτηνοβασία, ως μια μορφή βίας και κακοποίησης, είναι ηθικά κατακριτέα.
|
Ζωοφιλία, κτηνοβασία και ηθικη θέση των ζώων
