| Περίληψη |
Εισαγωγή: Η αυξημένη συχνότητα ζυγομηκυτίασης σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς υπό προφυλακτική αγωγή με βορικοναζόλη (VRC) μπορεί να αντανακλά πίεση επιλογής ή μεταβολές στην παθογονικότητα των ζυγομυκήτων, επαγόμενες απο την έκθεση στην VRC. Εξετάσαμε την επίδραση της έκθεσης σε αζόλες στην παθογονικότητα των ζυγομηκύτων in vivo χρησιμοποιώντας δύο φυλογενετικώς διαφορετικά ζωικά μοντέλα ζυγομηκυτίασης.
Υλικά και μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε κονίδια ζυγομυκήτων με ή χωρίς έκθεση σε VRC (τέσσερις διαδοχικές καλλιέργειες σε τρυβλία καλλιέργειας με ή χωρίς υποανασταλτικές συγκεντρώσεις τριαζολών). Mύγες Drosophila melanogaster αγρίου τύπου (Wt), αλλά και γενετικά τροποποιημένες μύγες στις οποίες απουσιάζει το μονοπάτι Τοll (Tl) μολύνθηκαν με τρώση του θώρακα δια λεπτής βελόνης πρότινος εμβυθισμένης σε διάλυμα κονιδίων και η επιβίωση κατεγράφη για 8 ημέρες. Μύγες μολυσμένες με κονίδια Rhizopus oryzae πρότινος εκτεθειμένα σε ιτρακοναζόλη, αμφοτερικίνη Β ή κασποφουγκίνη καθώς και μύγες Tl μολυσμένες με κονίδια Aspergillus fumigatus 293 πρότινος εκτεθειμένα σε VRC χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες. Ανοσοκατεσταλμένοι ποντικοί Balb-C μολύνθηκαν με ενδορινική ενστάλλαξη διαλύματος κονιδίων με ή χωρίς προηγούμενη έκθεση σε VRC, και η επιβίωση κατεγράφη για 10 ημέρες. Πνεύμονες μολυσμένων ποντικών χρησιμοποιήθηκαν για ιστοπαθολογική ανάλυση, για τον υπολογισμό του μηκυτιακού φορτίου και την ανάλυση της έκφρασης γονιδίων που σχετίζονται με την ανάπτυξη φλεγμονώδους αντίδρασης.
Αποτελέσματα: Τόσο οι Wt όσο και οι μύγες Tl ήταν ευαίσθητες στη μόλυνση με ζυγομήκυτες. Προηγούμενη έκθεση των ζυγομηκύτων σε VRC, αλλά όχι σε άλλες τριαζόλες, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της θνητότητας στις μύγες Wt και Tl μετά τη μόλυνση. Αντίθετα, προηγούμενη έκθεση κονιδίων A. fumigatus σε VRC δεν μετέβαλε την θνητότητα στις μύγες Tl. Παρομοίως, η θνητότητα ήταν μεγαλύτερη στα ποντίκια που είχαν μολυνθεί με κονίδια πρότινος εκτεθειμένα σε VRC. Η εξέταση πνευμόνων μολυσμένων ποντικών αποκάλυψε εντονότερη φλεγμονώδη αντίδραση, αυξημένο μέσο μηκυτιακό φορτίο και αυξημένη έκφραση γονιδίων που σχετίζονται με την ανάπτυξη ανοσολογικής απάντησης όταν τα κονίδια είχαν πρότινος εκτεθεί σε VRC.
Συμπεράσματα: Η έκθεση κονιδίων ζυγομηκύτων ειδικά σε VRC επιφέρει αύξηση της παθογονικότητάς τους σε δύο μοντέλα ζυγομηκυτίασης σε μύγες Drosophila melanogaster και ανοσοκατεσταλμένους ποντικούς Balb-C. Έπεται η διερεύνηση του μηχανισμού αύξησης της παθογονικότητας των ζυγομυκήτων κατά την έκθεση σε VRC.
|
Διερεύνηση της επίδρασης υποανασταλτικών συγκεντρώσεων τριαζολών στην παθογονικότητα ζυγομηκύτων
