Περίληψη |
Η
υδατοκαλλιέργεια
,
μία
δραστηριότητα
αιώνων
,
παρουσιάζει
μια
συνεχώς
αυξανόμενη
συμμετοχή
στην
παγκόσμια
παραγωγή
αλιευμάτων
τα
τελευταία
χρόνια
.
Το
1997
το
25%
περίπου
της
παγκόσμιας
παραγωγής
ψαριών
προήλθε
από
την
υδατοκαλλιέργεια
(
Γαβρινιώτης
, 1997).
Σύμφωνα
με
τις
διαγραφόμενες
τάσεις
κατανάλωσης
σε
παγκόσμιο
επίπεδο
,
η
παραγωγή
της
υδατοκαλλιέργειας
αναμένεται
να
τριπλασιαστεί
τα
επόμενα
20
χρόνια
προκειμένου
να
καλύψει
τις
συνεχώς
αυξανόμενες
απαιτήσεις
της
αγοράς
.
Στην
Ελλάδα
,
η
αλματώδης
ανάπτυξη
της
καλλιέργειας
θαλασσινών
ψαριών
τα
τελευταία
10
περίπου
χρόνια
οδήγησε
το
συγκεκριμένο
κλάδο
της
εγχώριας
βιομηχανίας
τροφίμων
στις
πρώτες
θέσεις
σε
Ευρωπαϊκό
επίπεδο
.
Όπως
σε
κάθε
δραστηριότητα
του
πρωτογενούς
τομέα
παραγωγής
,
η
ανταγωνιστικότητα
,
η
αξιοπιστία
και
η
αποδοτικότητα
του
κλάδου
αυτού
εξαρτώνται
από
την
τεχνολογία
που
εφαρμόζεται
και
τη
διαθέσιμη
τεχνογνωσία
ώστε
να
ικανοποιούνται
οι
βιολογικές
απαιτήσεις
των
καλλιεργούμενων
ειδών
από
τις
συνθήκες
εκτροφής
.
Σήμερα
η
παραγωγή
της
μεσογειακής
ιχθυοκαλλιέργειας
ανέρχεται
σε
70.000
περίπου
τόνους
,
και
κυριαρχείται
από
δύο
είδη
,
την
τσιπούρα
και
το
λαβράκι
που
αντιπροσωπεύουν
το
90%
της
παραγωγής
.
Μετά
από
μία
φάση
ευφορίας
και
υψηλής
κερδοφορίας
στις
αρχές
της
δεκαετίας
του
90,
η
Μεσογειακή
ιχθυοκαλλιέργεια
πέρασε
σε
μία
δύσκολη
περίοδο
καθώς
η
αύξηση
της
παραγωγής
δεν
ακολουθήθηκε
από
αντίστοιχη
αύξηση
της
κατανάλωσης
(Stefanis and Divanach, 1993- Divanach,
et al
., 1998). H
προσπάθεια
που
καταβάλλεται
σήμερα
από
τον
κλάδο
ιχθυοκαλλιεργειών
αφορά
τόσο
στη
μείωση
του
κόστους
παραγωγής
με
την
ανάπτυξη
νέων
τεχνολογιών
,
όσο
και
στη
διαφοροποίηση
του
προσφερόμενου
προϊόντος
με
την
εισαγωγή
νέων
ειδών
για
εκτροφή
(Kentouri,
et al
., 1995- Papandroulakis,
et al
., 1997)
με
στόχο
την
διατήρηση
της
ανταγωνιστικότητας
και
αποδοτικότητας
του
κλάδου
.
Παρά
τη
συνεχή
αύξηση
της
παραγωγής
τσιπούρας
και
λαβρακιού
σε
βιομηχανική
κλίμακα
,
η
μελέτη
των
ειδών
αυτών
συνεχίζει
να
παρουσιάζει
ενδιαφέρον
καθώς
παραμένουν
άγνωστα
πολλά
στοιχεία
της
βιολογίας
των
ειδών
και
η
εκτροφή
τους
δεν
είναι
πλήρως
ελεγχόμενη
.
Επιπλέον
,
η
μελέτη
της
τσιπούρας
οδηγεί
σε
αποτελέσματα
που
μπορούν
να
χρησιμοποιηθούν
για
την
εισαγωγή
στην
ιχθυοκαλλιέργεια
νέων
ειδών
της
ίδιας
οικογένειας
όπως
το
φαγκρί
και
η
συναγρίδα
.
|