E-Locus - Ιδρυματικό Καταθετήριο Πανεπιστημίου Κρήτης - Επίδραση μεταβολικών παραγόντων στην ενεργοποίηση και απενεργοποίηση των μακροφάγων

Αρχική Επίδραση μεταβολικών παραγόντων στην ενεργοποίηση και απενεργοποίηση των μακροφάγων

Αποτελέσματα - Λεπτομέρειες

[Προσθήκη στο καλάθι]

Κωδικός Πόρου

000423677

Τίτλος

Επίδραση μεταβολικών παραγόντων στην ενεργοποίηση και απενεργοποίηση των μακροφάγων

Άλλος τίτλος

Effect of metabolic factors on macrophage activation and inactivation

Συγγραφέας

Ιερωνυμάκη, Ελευθερία

Σύμβουλος διατριβής

Τσατσάνης, Χρήστος

Μέλος κριτικής επιτροπής

Ηλιόπουλος, Αριστείδης
Χαμηλός, Γεώργιος
Καρδάσης, Δημήτριος
Βενυχάκη, Μαρία
Μπερτσιάς, Γεώργιος
Φιλιππάτος, Θεοδόσιος

Περίληψη

Η παχυσαρκία αποτελεί ένα σημαντικό προδιαθεσικό παράγοντα για την ανάπτυξη του μεταβολικού συνδρόμου και μιας πληθώρας άλλων σχετιζόμενων με την παχυσαρκία παθολογικών καταστάσεων. Η παχυσαρκία προκαλεί μια χρόνια χαμηλού βαθμού μεταβολική φλεγμονή. Τα μακροφάγα αποτελούν σημαντικούς διαμεσολαβητές των φλεγμονωδών αποκρίσεων και μεταβολικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία τους. Ανάλογα με τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα μπορούν να μεταβάλλουν την ενεργοποίηση τους είτε προς μια προφλεγμονώδη, Μ1-τύπου ή προς μία αντιφλεγμονώδη, Μ2-τύπου κατάσταση ενεργοποίησης. Στην παρούσα μελέτη μελετήθηκε η επίδραση της αντίστασης στην ινσουλίνη στην ενεργοποίηση των μακροφάγων. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε μακροφάγα με αντίσταση στην ινσουλίνη, όπως μακροφάγα τα οποία εκτέθηκαν σε υψηλές συγκεντρώσεις ινσουλίνης είτε στην καλλιέργεια είτε απομονώθηκαν από ποντίκια που ανέπτυξαν αντίσταση στην ινσουλίνη λόγω δίαιτας, όπως επίσης και μακροφάγα με έλλειψη στην κινάση Akt2 ή έλλειψη του υποδοχέα IGF1. Στα μακροφάγα αυτά βρέθηκε σημαντικά μειωμένη επαγωγή της σηματοδότησης της ινσουλίνης, ενώ σε βασικά επίπεδα εμφάνισαν αυξημένη ενεργοποίηση του Akt1/mTORC1 μονοπατιού. Τα μακροφάγα με αντίσταση στην ινσουλίνη (M-InsR), απέκτησαν μία Μ2-τύπου ενεργοποίηση και αυξημένη γλυκόλυση. Στη συνέχεια, για τη μελέτη της συμβολής των M-InsR στις οξείες φλεγμονώδεις αποκρίσεις, χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο πολυμικροβιακής σήψης σε ποντίκια αγρίου τύπου, παχύσαρκα λόγω πρόσληψης δίαιτας υψηλής σε λιπάρα, με έλλειψη στην Akt2 κινάση και με έλλειψη του IGF1 μόνο από τα μακροφάγα. Τόσο η φλεγμονή, όσο και η ιστική βλάβη ήταν σημαντικά ηπιότερη στα ποντίκια που έφεραν μακροφάγα με αντίσταση στην ινσουλίνη. Τέλος, τα M-InsR μακροφάγα μπορούν έχουν σημαντικό ρόλο και στις εμμένουσες φλεγμονώδεις αποκρίσεις, διαμορφώνοντας τη σύσταση του μικροβιώματος. Η παρούσα μελέτη περιγράφει την ανάπτυξη ενός είδους μνήμης στα περιφερικά μακροφάγα κατά την παχυσαρκία, η οποία χαρακτηρίζεται από ένα Μ2-τύπου φαινότυπο ενεργοποίησης, ο οποίος βρίσκεται υπό τον έλεγχο της σηματοδότησης του μονοπατιού Akt1/mTORC1 και της γλυκόλυσης. Ο φαινότυπος αυτός ίσως εξηγεί τις διαφορετικές αποκρίσεις των μακροφάγων καθώς και την ανάπτυξη παθολογικών καταστάσεων που εμφανίζονται κατά την παχυσαρκία.

Φυσική περιγραφή

121[12] σ. : πίν. σχήμ. ; 30 εκ.

Γλώσσα

Αγγλικά

Θέμα

Insulin resistance

Obesity

Αντίσταση στην ινσουλίνη

Μακροφαγία

Παχυσαρκία

Ημερομηνία έκδοσης

2019-07-17