| Περίληψη |
Στόχος της διατριβής ήταν η διερεύνηση του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθεί το κέλυφος στα χερσαία γαστερόποδα και ο έλεγχος της επίδρασης των περιβαλλοντικών παραγόντων στο σχήμα του. Για το σκοπό αυτό επιλέχθηκε να εξεταστούν δείγματα οργανισμών από εννέα περιοχές, που καλύπτουν τρία διαφορετικά υψόμετρα, πεδινά (0-100μ.), ορεινά (1.000 μ.) και κορυφές (2.000 μ.), σε κάθε έναν από τους τρείς κύριους ορεινούς όγκους της Κρήτης. Το μοντέλο το οποίο εφαρμόστηκε, βασίζεται στις εργασίες των ερευνητών Lovtrup, S. & Lovtrup, M., (1988), Cortie (1989), Prusinkiewicz (1994), Meinhardt & Prusinkiewicz (1995), οι οποίοι προτείνουν θεωρητικό μοντέλο, που περιγράφει τον αλγόριθμο ανάπτυξης του κελύφους των γαστερόποδων. Η πρωτοτυπία της διατριβής έγκειται στην ανάπτυξη μεθόδου για την επαλήθευση του μοντέλου και την ακριβή εφαρμογή του σε πραγματικά κελύφη. Η μέθοδος που εφαρμόζεται επιτρέπει την αντικειμενική σύγκριση της τροχιάς που ακολουθούν τα κελύφη των διαφορετικών ειδών, αλλά και του ίδιο είδους σε διαφορετικές περιοχές. Παράλληλα με τη μέθοδο προσδιορισμού των παραμέτρων του μοντέλου, προσδιορίζονται και μετρώνται τέσσερις νέες παράμετροι, οι οποίες εισάγονται για πρώτη φορά στη μορφομετρία των γαστερόποδων. Η μέθοδος παραγωγής των πρωτογενών δεδομένων, που περιλαμβάνει τομές των κελυφών σε τροχό, άμεση απεικόνιση της τομής σε σαρωτή εικόνας (scanner), και μέτρηση με χρήση ειδικού υπολογιστικού προγράμματος (software) των μορφομετρικών χαρακτηριστικών που ενδιαφέρουν, εφαρμόζεται για πρώτη φορά και επιτρέπει την απόκτηση των νέων μορφομετρικών παραμέτρων. Οι παράμετροι αυτές, σύμφωνα με την στατιστική επεξεργασία των δεδομένων, φαίνεται ότι σε συνδυασμό με την εφαρμογή του μοντέλου μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν διαγνωστικοί δείκτες επίδρασης των περιβαλλοντικών παραγόντων στην μορφολογία των κελυφών. Η πολυμεταβλητή ανάλυση διασποράς έδειξε ότι σε ορισμένα είδη η κατακόρυφη διαφοροποίηση που εμφανίζεται στα μορφομετρικά χαρακτηριστικά των κελυφών, είναι στατιστικά σημαντική. Η ανάλυση ανέδειξε και έναν οριζόντιο άξονα διαφοροποίησης, κατά τη διεύθυνση Ανατολής -Δύσης, στα χαρακτηριστικά του κελύφους ορισμένων ειδών. Η ίδια μέθοδος υποδεικνύει ότι το βήμα της έλικας στις κορυφές είναι μικρότερο από ότι στα υποκείμενα υψόμετρα. Επιπλέον στα οικοσυστήματα των κορυφών φαίνεται να επικρατούν μορφές με περισσότερο πεπλατυσμένο σχήμα. Οι κατανομές των ενδημικών ειδών του γένους Albinaria και Metafruticicola, υποδεικνύουν ότι αναπτύσσονται συγκεκριμένοι μηχανισμοί αποφυγής της αφυδάτωσης, με ρύθμιση της επιφάνειας του ανοίγματος. Τέλος προτείνεται ότι η αλλαγή του βήματος της έλικας, μέσα στο είδος, συνδέεται με τις συνθήκες που επικρατούν κατά την ανάπτυξη του οργανισμού.
|
Διερεύννηση του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθεί το κέλυφος των χερσαίων γαστερόποδων και η διαφοροποίηση τους με το υψόμετρο
