| Περίληψη |
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθούν οι ηθικοί προβληματισμοί
που προκύπτουν από τη δυνατότητα εφαρμογής της Γονιδιακής Τυποποίησης
Εμβρύου. Πρόκειται, ουσιαστικά, για τη δημιουργία μέσω της Προεμφυτευτικής
Γενετικής Διάγνωσης ενός παιδιού, του «αδερφού σωτήρα», που θα φέρει ταυτόσημο
αιμοποιητικό ιστό με ένα ήδη άρρωστο τέκνο της οικογένειας ώστε να συμβάλλει
στην επιβίωσή του. Η παρούσα εργασία αναδεικνύει τις σημαντικότερες απόψεις και
τα επιχειρήματα που πλαισιώνουν το ζήτημα, προκειμένου να διαμορφωθούν τα
κριτήρια αποτίμησης της τεχνικής που θα συμβάλλουν σε νομοθετική ρύθμιση.
Στην πρώτη ενότητα της εργασίας γίνεται περιγραφή του βιοϊατρικού πλαισίου
που άπτεται της τεχνικής προκειμένου να διερευνηθούν οι λόγοι και οι συνθήκες που
οδηγούν στην επιλογή της συγκεκριμένης μεθόδου και να εκτιμηθεί η αναγκαιότητα
εφαρμογής της. Ειδικότερα, καταγράφονται ενδεικτικά εμπειρικά δεδομένα με σκοπό
να τεκμηριωθεί η απάντηση αναφορικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα
της μεθόδου, να θεμελιωθούν τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογής της
και να αναδειχθεί η εναλλακτική πρόταση.
Στη δεύτερη ενότητα παρουσιάζονται τα βασικότερα επιχειρήματα υπέρ και κατά
της τεχνικής, όπως αυτά αναδεικνύονται στη διεθνή βιβλιογραφία, καθώς επίσης και
οι αρχές που τα πλαισιώνουν. Τα παραπάνω εστιάζουν στην ευημερία του «αδερφού
σωτήρα» (ψυχική και σωματική), την εργαλειοποίησή του, και την πιθανότητα να
αποτελέσει η εφαρμογή της τεχνικής έρεισμα για την εφαρμογή περαιτέρω
αμφισβητήσιμων πρακτικών.
Οι απόψεις που διατυπώνονται στη διεθνή βιβλιογραφία αποτέλεσαν το λόγο για
την εξέταση του ζητήματος και την αποτίμηση της τεχνικής βάσει των Καντιανών
ηθικών αρχών. Η συχνή επίκληση στη διάσημη ρήση του Καντ, η οποία βασίζεται σε
μία εσφαλμένη ανάγνωση και ερμηνεία της κατηγορικής του προσταγής, αποτελεί
βασικό πυρήνα του διαλόγου που αφορά στη δημιουργία του «αδερφού σωτήρα».
Κρίθηκε σκόπιμη λοιπόν, η ανάλυση και ερμηνεία της ως άνω φράσης, με σκοπό να
αναδειχθεί το πραγματικό περιεχόμενο και η σημασία της, η οποία φαίνεται να
4
διαφοροποιείται από τη σημασιοδότησή της στο πλαίσιο της συζήτησης περί
«αδερφού σωτήρα».
Η ερμηνείας της κατηγορικής προσταγής που αναφέρεται στην ανθρώπινη
ιδιότητα και η ανάλυση του συστήματος καθηκόντων του Καντ δύναται να
συμβάλλουν στη διαμόρφωση των κριτηρίων αποτίμησης της τεχνικής. Η ανάλυση
αυτή μας βοηθάει να αντιληφθούμε ποιες πράξεις είναι αυτές που καθιστούν τη
δημιουργία ενός συμβατού παιδιού πράξη ασύμβατη με την ανθρώπινη ιδιότητα και
ποιες πράξεις μπορεί να την ενισχύουν.
Τέλος, αναπόφευκτη κρίθηκε η διερεύνηση της νομιμοποίησης της τεχνικής στον
ελληνικό χώρο (μολονότι αυτή δεν έχει ρυθμιστεί με σαφή νόμο). Αφού γίνεται
σύντομη αναφορά στον τρόπο που αντιμετωπίστηκε η μέθοδος στη Μ. Βρετανία,
εξετάζεται αν η εφαρμογή της συγκεκριμένης τεχνικής είναι σύμφωνη με τη ελληνική
νομοθεσία και αν συνάδει με τις αρχές και το πνεύμα των σχετικών νόμων.
Καταληκτικά, προτείνεται η νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος και η εφαρμογή
εναλλακτικών υποδειγμάτων σκέψης και δράσης για την αντιμετώπιση των
προβλημάτων υγείας.
|
"Αδελφός Σωτήρας" ηθική και νομική προσέγγιση
