| Περίληψη |
Τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίζεται ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον από την
επιστημονική κοινότητα σχετικά με ενώσεις που περιλαμβάνουν ανόργανο και
οργανικό μέρος, εξαιτίας της ποικιλομορφίας στην δομή και τις διάφορες εφαρμογές.
Το ανόργανο μέρος μπορεί να αποτελείται από μεταλλικά ιόντα ή μεταλλικές
πλειάδες, ενώ το οργανικό μέρος αφορά μόρια που μπορούν να λειτουργήσουν ως
υποκαταστάτες και να συναρμοστούν στο ανόργανο μέρος. Από τις ενώσεις αυτές, οι
μεταλλοφωσφονικές ενώσεις έχουν μελετηθεί εκτενώς, καθώς εμφανίζουν ποικίλες
εφαρμογές, όπως στην βιομηχανία ως αντιδιαβρωτικά και για τον καθαρισμό του
νερού, στην ιατρική για την θεραπεία των δοντιών, της οστεοπόρωσης και του
καρκίνου, στην συντήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, ως καταλύτες. Η
ποικιλότητα των μεταλλοφωσφονικών οφείλεται στο ότι η δομή της ένωσης
εξαρτάται από την φύση του μετάλλου, τον αριθμό των φωσφονικών ομάδων στον
υποκαταστάτη, την ύπαρξη άλλων λειτουργικών ομάδων και τις συνθήκες του
πειράματος, όπως pH, θερμοκρασία, πίεση.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζεται η σύνθεση μεταλλοφωσφονικών
ενώσεων με δύο υποκαταστάτες και δισθενή ιόντα των αλκαλικών γαιών (Mg2+
, Ca2+,
Sr2+, και Ba2+). Οι φωσφονικοί υποκαταστάτες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το 2-
hydroxyphosphonoacetic acid (HPAA) και το 1-hydroxyethylidene-1,1-diphosphonic
acid (HEDP). Οι ενώσεις που απομονώθηκαν και χαρακτηρίστηκαν περιείχαν HPAA
με Ca, Ba, Sr και Mg, ενώ με HEDP απομονώθηκαν ενώσεις με Ca και Ba. Ο
χαρακτηρισμός των ενώσεων πραγματοποιήθηκε με τις τεχνικές της δονητικής
φασματοσκοπίας υπερύθρου (IR) και περιθλασιμετρίας ακτίνων Χ σκόνης (ΡXRD).
Οι ενώσεις που απομονώθηκαν, οι υποκαταστάτες και το πολυμερές
phosphonomethylated polyethyleneimine (ΡΡΕΙ) αξιολογήθηκαν ως προς την
ικανότητα προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, και συγκεκριμένα την
στερέωση γύψου. Η μελέτη αυτή έγινε μέσω της μεθόδου Drilling Resistance
Measurement System (DRMS) και τα αποτελέσματα αναπαριστώνται με γραφήματα
αντίστασης στη διάτρηση.
|
Αξιόλογηση στερεωτικών συνθετικής θετικής γύψου με τη μεθοδολογία της αντίστασης στη διάτρηση
