| Περίληψη |
Σύμφωνα με τη θεωρία του βέλτιστου, τα παιδιά στην προσπάθειά τους να
κατακτήσουν τη μητρική τους γλώσσα και προκειμένου να αποδώσουν σωστά
λέξεις-στόχους, χρησιμοποιούν κάποιους διορθωτικούς μηχανισμούς-διαδικασίες
πάντα στα πλαίσια των περιορισμών-ιεραρχήσεων που επιτρέπει η μητρική τους
γλώσσα. Οι διορθωτικοί αυτοί μηχανισμοί, οι οποίοι παρότι διαφοροποιούνται
ανάλογα με την ηλικία και το παιδί, ως ένα βαθμό χρησιμοποιούνται από όλα τα
παιδιά ώσπου εκείνα να κατακτήσουν πλήρως τη μητρική τους γλώσσα, τους κανόνες
και τους περιορισμούς που τη διέπουν. Παρατηρήθηκαν λοιπόν, φαινόμενα
απλοποίησης, μετάθεσης, επένθεσης, αντικατάστασης και αποβολής ως διορθωτικοί
μηχανισμοί/διαδικασίες (στο εξής δμ/δδ) των συμφωνικών συμπλεγμάτων (στο εξής
ΣΣ). Κυρίαρχη δδ ήταν η απλοποίηση των ΣΣ που δυσκόλευαν τα παιδιά, άλλη δδ
ήταν η αντικατάσταση η οποία χρησιμοποιήθηκε σε αρκετά μεγάλα ποσοστά, ενώ
ακολουθούσαν οι υπόλοιπες δδ (μετάθεση, επένθεση και αποβολή) σε μικρότερα
ποσοστά. Σημαντική υπήρξε η αλλαγή των ποσοστών σε ότι αφορούσε στις
παραγωγές των παιδιών ανάμεσα στον προέλεγχο και τον προέλεγχο. Αξιοσημείωτη
ήταν και η αύξηση των ποσοστών των σωστών παραγωγών, συνοδευόμενη με επίσης
αξιοσημείωτη μείωση των ποσοστών των μη απαντήσεων των παιδιών (συγκρίνοντας
προέλεγχο και επανέλεγχο).Σε ό,τι αφορά στην παρέμβαση με δραματοποίηση, τα
παιδιά συμμετείχαν σε δραστηριότητες στις οποίες υπήρχαν πολλές από τις
αναφερόμενες στο αυτοσχέδιο τεστ (που δόθηκε) λέξεις. Μόνο που αυτή τη φορά η
προσέγγιση ήταν βιωματική. Στα πλαίσια λοιπόν των δραστηριοτήτων
δραματοποίησης τα παιδιά υιοθέτησαν ρόλους, έφταιξαν κοστούμια με πανιά,
διαμόρφωσαν τον περιβάλλοντα χώρο, έγιναν συγγραφείς, σκηνοθέτες και ηθοποιοί.
Στα ποσοστά του επανελέγχου οι αλλαγές ήταν θεαματικές. Δεν είμαστε σε θέση να
ισχυριστούμε πως ευθύνεται αποκλειστικά η παρέμβασή μας για αρκετούς λόγους.
Καταρχήν χρονικά μεσολάβησε ένα τετράμηνο μεταξύ προελέγχου και επανελέγχου.
Έπειτα, η παρέμβασή μας ήταν έρευνα δράσης, η οποία δε μπορεί ούτε να συγκριθεί
με άλλες αλλά ούτε και να γενικευθεί. Στόχος μας εξάλλου ήταν η αποτύπωση της
τάσης στις παραγωγές των παιδιών της προσχολικής ηλικίας, η καταγραφή των
ποσοστών των διορθωτικών μηχανισμών που χρησιμοποιούν στην προσπάθειά τους
να αποδώσουν σωστά το σύμπλεγμα στόχο με τη βοήθεια μιας λέξης που δίδεται ως
περιγραφή σχετικής εικόνας. Η παρέμβαση δεν αξιολογήθηκε καθώς δεν ήταν στόχος
της έρευνας αλλά χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για να συγκριθούν οι προπειραματικές
και οι μεταπειραματικές λεκτικές παραγωγές των παιδιών. Η έρευνά μας ανήκει στο
χώρο των πειραμάτων με μια ομάδα ατόμων (within-subject design) δηλαδή
αφορούσε μια συγκεκριμένη ομάδα δίχως ομάδα ελέγχου. Τα δεδομένα σε αυτού του
τύπου έρευνες γίνονται κυρίως με περιγραφική στατιστική, η οποία μας δίνει
ποσοστά επί των συνολικών παραγωγών. Επιπλέον οι λανθασμένες, οι σωστές
παραγωγές και μη απαντήσεις τοποθετήθηκαν στο SPSS και έτσι προέκυψαν
ενδιαφέροντα γραφήματα. Τέλος φάνηκε ότι οι μη απαντήσεις των παιδιών
επηρεάζουν τόσο τις σωστές όσο και τις λανθασμένες απαντήσεις τους σε προέλεγχο
και επανέλεγχο σε όλες τις κατηγορίες ΣΣ. Επιπλέον τα ευρήματα της παρούσης
έδειξαν σημάδια βελτίωσης των λεκτικών παραγωγών των παιδιών στα ΣΣ.
|
Συμφωνικά συμπλέγματα στο λόγο παιδιών με γλωσσικές διαταραχές : διορθωτικές παρεμβάσεις μέσω δραματουργικών δραστηριοτήτων
