| Περίληψη |
Οξειδωτικές αντιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό που οφείλονται κατά μεγάλο ποσοστό στην υπερπαραγωγή ενεργών ειδών οξυγόνου, ενέχονται στην εκδήλωση διάφορων χρόνιων ασθενειών, όπως οι καρδιοαγγειακές παθήσεις και ο καρκίνος. Τα ενεργά είδη οξυγόνου εμπλέκονται σε αντιδράσεις ελευθέρων ριζών, οι οποίες προκαλούν καταστροφές σε διάφορα βιομόρια. Η ενδογενής άμυνα του ανθρώπινου οργανισμού, που συμπεριλαμβάνει κυρίως ένζυμα απενεργοποίησης των ενεργών ειδών οξυγόνου, πιθανόν να ενισχύεται από διατροφικούς παράγοντες. Είναι γνωστό ότι φυσικά προϊόντα, κυρίως από φυτά, συμβάλλουν στην άμυνα του οργανισμού έναντι των οξειδωτικών αντιδράσεων, δρώντας με διάφορους μηχανισμούς. Οι ουσίες στις οποίες έχει αποδοθεί η αντιοξειδωτική δράση των φυτών είναι κυρίως οι βιταμίνες A, C, και Ε, διάφορα καροτενοειδή, όπως επίσης και διάφορες πολυφαινολικές ενώσεις. Η εκτεταμένη παρουσία των πολυφαινολικών ενώσεων στη φύση έχει προσελκύσει έντονο ενδιαφέρον σχετικά με τις βιολογικές τους ιδιότητες. Στις βιολογικές ιδιότητες των πολυφαινολών συγκαταλέγεται και η αντιοξειδωτική τους δραστικότητα. Στην περιοχή της Μεσογείου έχει παρατηρηθεί χαμηλή νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο, φαινόμενα τα οποία έχουν αποδοθεί στα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής μεσογειακής διατροφής. Ανάμεσα στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μεσογειακής διατροφής είναι η ευρεία κατανάλωση ελαιολάδου, φρούτων και λαχανικών και η χρήση αρωματικών φυτών ως αρτύματα ή ως αφεψήματα. Ορισμένα από αυτά είναι γνωστά για τις φαρμακολογικές τους ιδιότητες στην παραδοσιακή ιατρική. Ωστόσο, δεν είναι γνωστός ο πιθανός ρόλος τους στην πρόληψη των χρόνιων παθήσεων. Η συνεισφορά των πολυφαινολικών συστατικών των αρωματικών αυτών φυτών στην καταστολή των ενεργών ειδών οξυγόνου στον οργανισμό, υποδηλώνει την ευεργετική δράση τους στην υγεία. Εν τούτοις, οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες εκχυλισμάτων φυτών από την περιοχή της Μεσογείου δεν έχουν μελετηθεί εκτεταμένα, παρ όλο που υπάρχει υποψία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη χρόνιων παθήσεων. Με βάση τα παραπάνω, μελετήθηκαν αφεψήματα από εννέα αρωματικά φυτά της περιοχής της Μεσογείου (δάφνη (Laurus nobilis), λουΐζα (Lippia citriodora), μέντα (Menta spicata), τίλιο (Tilia cordata), τσάι βουνού (Sideritis syriaca), ύσσωπος(Hyssopus officinalis), μελισσόχορτο (Melissa officinalis), φασκόμηλο (Salvia fruticosa) και μαύρο τσάι Lipton (Camellia sinensis)) ως προς την ικανότητά τους να αποικοδομούν ελεύθερες ρίζες DPPH. Μεγαλύτερη βάση δόθηκε στο αφέψημα από το φυτό φασκόμηλο, το οποίο εκχυλίστηκε με οργανικούς διαλύτες, και μετρήθηκε η αντιοξειδωτική ικανότητα των εκχυλισμάτων αυτών και η περιεκτικότητά τους σε πολυφαινόλες. Ακόμη, έγινε ανάλυση των παραπάνω εκχυλισμάτων με χρωματογραφία υψηλής απόδοσης (HPLC), απομονώθηκαν διάφορα κλάσματα και μελετήθηκαν οι αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες και η περιεκτικότητά τους σε πολυφαινόλες.
|
Μελέτη αντιοξειδωτικής ικανότητας αφεψημάτων από αρωματικά φυτά της Μεσογείου. Προσπάθειες συσχετισμού αντιοξείδωσης παρουσία Fe(III) με την σύσταση αφεψημάτων από το αρωματικό φυτό φασκόμηλο (Salvia fruticosa).
