| Περίληψη |
Η νεφραγγειακή νόσος είναι συχνή, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς με παρουσία αθηρωματικής νόσου σε άλλα αρτηριακά δένδρα. Εμφανίζεται με ένα ευρύ φάσμα κλινικών ευρημάτων, από ασυμπτωματική, τυχαία ανακαλυφθείσα αγγειακή νόσο, έως επιταχυνόμενη ΑΥ και προοδευτική νεφρική ανεπάρκεια. Με τη βελτίωση των απεικονιστικών μεθόδων και την προχωρημένη ηλικία των ασθενών σήμερα, η νεφρική αγγειακή βλάβη αναγνωρίζεται πιο συχνά από ό,τι παλαιότερα. Εναπόκειται στον κλινικό ιατρό να αξιολογήσει το ρόλο της νεφραγγειακής νόσου, σε κάθε ασθενή ξεχωριστά, και τη σχέση κινδύνου-οφέλους για τη νεφρική επαναιμάτωση.
Η διόρθωση του καρδιαγγειακού κινδύνου και της ΑΥ είναι ο πρωταρχικός στόχος της φαρμακευτικής θεραπείας. Για τους περισσότερους ασθενείς, οι ρεαλιστικοί στόχοι για τη νεφρική επαναιμάτωση είναι να μειωθούν οι απαιτήσεις της φαρμακευτικής αγωγής και η σταθεροποίηση της νεφρικής λειτουργίας. Σε ασθενείς με αμφοτερόπλευρη νόσο, ή σε στένωση σε μονήρη λειτουργικά νεφρό, ο κίνδυνος επανεμφάνισης κυκλοφορικής συμφόρησης (οξύ πνευμονικό οίδημα) και ο κίνδυνος προοδευτικής νεφρικής ανεπάρκειας, ελαχιστοποιούνται μετά την επαναιμάτωση.
Είναι σημαντικό να εκτιμηθούν οι κίνδυνοι που υπάρχουν, είτε με το χειρουργικό, είτε με τον ενδοαγγειακό χειρισμό της νοσούσης αορτής. Αυτοί περιλαμβάνουν τον κίνδυνο αθηροεμβολικών επιπλοκών που σχετίζονται με τη διαδικασία με αποτέλεσμα την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Σε πολλές περιπτώσεις, η βελτίωση της αρτηριακής πίεσης και η αποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας δικαιολογούν πλήρως το κόστος και τους κινδύνους. Η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης και της νεφρικής λειτουργίας είναι σημαντική, ιδίως λόγω της πιθανότητας επαναστένωσης και υποτροπής της νόσου.
Η ιδανική επιλογή, είτε για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση, είτε για τον ακριβή χρόνο επαναιμάτωσης, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την συν-νοσηρότητα του κάθε ασθενή. Οι μεγάλες προοπτικές μελέτες της τελευταίας δεκαετίας, επέτειναν τον προβληματισμό σχετικά με την ορθή επιλογή των ασθενών για επαναιμάτωση αλλά δεν έλυσαν τα κλινικά διλήμματα σε οριακές οι αβέβαιες περιπτώσεις ασθενών.
Η παρούσα διατριβή είχε σαν στόχο να ανιχνεύσει πιθανούς προγνωστικούς παράγοντες που να διευκολύνουν τη σωστή επιλογή ασθενών με σοβαρή ΑΣΝΑ είτε για να συνεχίσουν μόνο φαρμακευτική αγωγή ή για να υποβληθούν σε επέμβαση επαναιμάτωσης παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή.
|
Σύγκριση μεθόδων διάγνωσης στένωσης της νεφρικής αρτηρίας και μελέτη έκβασης της αποκατάστασης της στένωσης με αγγειοπλαστική
