Περίληψη |
Ο εκλυτικός παράγοντας της κορτικοτροπίνης (CRF) και τα ομόλογά του
πεπτίδια ουροκορτίνες (UCNI, UCNII, UCNIII) αποτελούν τους κύριους ρυθμιστές
και συντονιστές των συμπεριφορικών, ενδοκρινικών και ανοσολογικών αποκρίσεων
του ανθρώπινου οργανισμού απέναντι στο στρες. Οι δράσεις τους διαμεσολαβούνται
μέσω δύο κύριων τύπων υποδοχέων των CRFR1 και CRFR2. Τα πεπτίδια και οι
υποδοχείς τους εντοπίζονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα αλλά και σε πλήθος
ιστών της περιφέρειας, συμπεριλαμβανομένου σχεδόν του συνόλου των ιστών της
αναπαραγωγικής οδού.
Ο βιολογικός ρόλος του «αναπαραγωγικού» συστήματος των CRF πεπτιδίων
μελετάται και προσδιορίζεται τα τελευταία χρόνια. Μέχρι στιγμής έχει διαπιστωθεί η
συμμετοχή των πεπτιδίων, ως παρακρινείς και αυτοκρινείς ρυθμιστές, σε σημαντικές
λειτουργίες του αναπαραγωγικού συστήματος όπως η ωορρηξία, η ωχρινοποίηση, η
εμφύτευση της βλαστοκύστης, η φθαρτοποίηση του στρώματος του ενδομητρίου, η
λειτουργία της εμβρυο-πλακουντιακής κυκλοφορίας και η έναρξη του τοκετού.
Επίσης προτείνεται ότι τοπική δυσλειτουργία του συστήματος των CRF πεπτιδίων
μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές των ανωτέρω διαδικασιών.
Στην παρούσα διδακτορική διατριβή μελετήθηκε ο ρόλος των πεπτιδίων CRF
και CEACAM1 στη φυσιολογία της τροφοβλαστικής διείσδυσης καθώς και ο ρόλος
των πεπτιδίων CRF, Ucn και των προ-αποπτωτικών Fas/FasL, στην διαταραχή της
εμφύτευσης της ανθρώπινης βλαστοκύστης, όπως αυτή εκδηλώνεται κλινικά με τις
αυτόματες αποβολές. Η μελέτη επεκτάθηκε στη διερεύνηση της αλληλεπίδρασης
εξωλαχνωτής τροφοβλάστης (ΕΛΤ) και φθαρτικών λεμφοκυττάρων ως πιθανό
στοιχείο των κυτταρικών και μοριακών μηχανισμών που συνθέτουν την
παθοφυσιολογία αυτής της κλινικής οντότητας.
Διαπιστώθηκε ότι ο CRF ελαττώνει τη διεισδυτική ικανότητα απομονωμένων
κυττάρων ΕΛΤ. Η δράση αυτή ήταν ειδική μέσω του CRFR1 υποδοχέα και οφειλόταν
σε ελάττωση της έκφρασης του διασυνδετικού μορίου CEACAM1 στην επιφάνεια
των κυττάρων. Αποκλεισμός της λειτουργίας του CEACAM1 στα ίδια κύτταρα είχε
σαν αποτέλεσμα σημαντική μείωση της διεισδυτικότητάς τους. Επίσης
χρησιμοποιήθηκε μια κυτταρική σειρά εξωλαχνωτνών τροφοβλαστών που δεν
xiv
εκφράζει το CEACAM1 μόριο. Διαμόλυνση των κυττάρων αυτών με το CEACAM1
γονίδιο, οδήγησε σε σημαντική αύξηση της διεισδυτικής τους ικανότητας.
Η UCN εκφράζεται στη θέση εμφύτευσης του ανθρώπινου εμβρύου και
συγκεκριμένα στην ΕΛΤ σε φυσιολογικούς πλακούντες πρώτου τριμήνου. Οι
αυτόματες αποβολές στον άνθρωπο σχετίζονται με αυξημένη έκφραση CRF και UCN
στη θέση εμφύτευσης, αυξημένη έκφραση FasL στα λευκοκύτταρα του φθαρτού και
αυξημένη έκφραση Fas στην ΕΛΤ. Τα ανωτέρω μόρια μελετήθηκαν σε επίπεδο
πεπτιδίου και mRNA. Επιπρόσθετα, οι αυτόματες αποβολές σχετίζονται με αυξημένη
απόπτωση της διάμεσης ΕΛΤ. Τέλος, τα πεπτίδια CRF και UCN ενισχύουν την
ικανότητα των φθαρτικών λεμφοκυττάρων να προκαλούν Fas-επαγώμενη απόπτωση
στην κυτταρική σειρά εξωλαχνωτής τροφοβλάστης.
Συμπερασματικά, η παρούσα διατριβή παρουσιάζει νέα δεδομένα στο ρόλο
των CRF και UCN στην εμφύτευση της ανθρώπινης βλαστοκύστης και την ακόλουθη
πλακουντιοποίηση, καθώς και στην διαταραχή των διαδικασιών αυτών.
|