Περίληψη |
Οι φθαλικοί εστέρες είναι μια ομάδα χημικών ενώσεων που χρησιμοποιούνται στην βιομηχανία ως διαλύτες, πρόσθετα και πλαστικοποιητές. Αρκετοί φθαλικοί εστέρες είναι γνωστό ότι προκαλούν αναπαραγωγικά και αναπτυξιακά προβλήματα σε ζώα, ενώ μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και καρκίνο. Ωστόσο, τα δεδομένα που σχετίζονται με τις επιπτώσεις των φθαλικών στον άνθρωπο είναι ακόμα περιορισμένα.
Οι άνθρωποι μπορούν να εκτεθούν σε φθαλικούς εστέρες μέσω της τροφής, του νερού και με τη χρήση καταναλωτικών προϊόντων. Μετά την έκθεση, οι φθαλικοί εστέρες μεταβολίζονται ταχύτητα στο κύριο μεταβολίτη του, το φθαλικό μονοεστέρα, ο οποίος μπορεί περαιτέρω να οξειδωθεί πριν εκκριθεί στα ούρα ή στα κόπρανα. Αυτοί οι μεταβολίτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν βιοδείκτες (biomarkers) έκθεσης σε φθαλικά.
Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο ποσοτικός και ποιοτικός προσδιορισμός έξι μεταβολιτών των φθαλικών εστέρων: φθαλικός αιθυλεστέρας (mEP), φθαλικός βουτυλεστέρας (mBP), φθαλικός εστέρας της 2-αίθυλο-εξανόλης (mEHP), φθαλικός εστέρας της 2-αίθυλο-5-υδρόξυ-εξανόλης (mEHHP), φθαλικός εστέρας της 2-αίθυλο-5-οξο-εξανόλης (mEOHP), και φθαλικός εστέρας της ισο-εννεανόλης (mNP). Δείγματα ούρων συλλέχθησαν από 81 άνδρες οι οποίοι εργάζονται σε διάφορα επαγγέλματα σε σκοπό την εκτίμηση της έκθεσης της κάθε ομάδας ανάλογα με τον εργασιακό χώρο. Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε είναι η υγρή χρωματογραφία υψηλής απόδοσης συζευγμένη με διαδοχική φασματομετρία μαζών με ηλεκτροψεκασμό (HPLC-ESI-MS/MS).
Η υψηλότερη διάμεσος των αρχικών μεταβολιτών που μελετήθηκαν σε αυτή την εργασία βρέθηκε για το φθαλικό αιθυλεστέρας (mEP: 62,33 μg/g κρεατινίνης), ακολούθησε ο φθαλικός βουτυλεστέρας (mBP: 20,14 μg/g κρεατινίνης) και τέλος ο φθαλικός εστέρας της 2-αίθυλο-εξανόλης (mEHP: 10,60 μg/g κρεατινίνης). Η διάμεσος που βρέθηκε για τους δευτερεύοντες μεταβολίτες του DEHP είναι 27.18 για το φθαλικός εστέρας της 2-αίθυλο-5-υδρόξυ-εξανόλης (mEHHP) και 15,46 μg/g για το φθαλικός εστέρας της 2-αίθυλο-5-οξο-εξανόλης (mEOHP). Ο αρχικός μεταβολίτης του DiNP, ο φθαλικός εστέρας της ισο-εννεανόλης (mNP) δεν ανιχνεύθηκε σε κανένα δείγμα, οπότε δεν είναι κατάλληλος βιοδείκτης της έκθεσης σε DiNP.
Τα επίπεδα των φθαλικών μεταβολιτών δεν διέφεραν σημαντικά ανάμεσα στις ομάδες , με εξαίρεση την κατηγορία των κομμωτών, οι οποίοι εκτίθενται σε πολύ υψηλές ποσότητες φθαλικoύ διαιθυλεστέρα, DEP.
|