| Περίληψη |
Σκοπός της εργασίας μας αυτής είναι η ανάδειξη για άλλη μία φορά της έννοιας του μεταβαλλόμενου Φυσικού και Αστικού Περιβάλλοντος και της συμβολής του στην Πρόοδο και την Ανάπτυξη της Ανθρωπότητας.
Στις σύγχρονες κοινωνίες η έννοια αυτή βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τον τρόπο Διακυβέρνησης των κρατών τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερ- εθνικό επίπεδο, καθώς το ζητούμενο στις μέρες μας είναι όχι μόνο η προστασία του Περιβάλλοντος αλλά και η συμβολή του στην αύξηση και διατήρηση του Αναπτυξιακού Φαινομένου τόσο για τις παρούσες όσο και για τις μελλοντικές γενιές.
Στην πορεία της εργασίας μας αρχικά θα προβληθούν οι προσπάθειες των λαών της Ευρώπης οι οποίες έχουν ως στόχο την Προστασία και την Διάσωση του Περιβάλλοντος ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια της ζωής πάνω στον Πλανήτη.
Με βάση τις τραγικές συνθήκες υποβάθμισης του και την διασυνοριακή μεταφορά της όξινης βροχής στην Δεκαετία του ‘70, ξεκινάμε από την Συνδιάσκεψη της Στοκχόλμης το 1972, τα Προγράμματα Δράσης της για το Ατμοσφαιρικό και Υδάτινο Περιβάλλον καθώς και την μεγάλη ώθηση που έδωσαν στο ζήτημα δύο σπουδαίοι Όροι- Φράσεις που διατυπώθηκαν κατά την διάρκεια των εργασιών της:
α) Η Αρχή της Προφύλαξης (Precautionary Principle), την οποία εισήγαγε η πρώην Υπουργός της Νορβηγίας Gro Harlem Brundtland και
β) Η Αρχή της Αειφορίας (Sustainability Principle) που διέπει όλες τις Ανθρώπινες Δραστηριότητες και όλα τα Προγράμματα Δράσης για το Περιβάλλον.
Στη συνέχεια, αναφερόμαστε στην έννοια της Ανάπτυξης καταλήγοντας στις δύο παραμέτρους της, την Βιωσιμότητα και την Αειφορία, δίνοντας έμφαση στην πεποίθησή μας ότι εάν αυτές προαχθούν και διαφυλαχθούν θα έχουμε την δυνατότητα να παραδώσουμε το Όραμα της Συνέχειας στις επόμενες Γενιές…
Αναδεικνύουμε στην συνέχεια την σπουδαιότητα του Παγκόσμιου Χάρτη για την Φύση, που απετέλεσε τον οδηγό ενός Προγράμματος Δράσης με ορίζοντα τον 21ο αιώνα, της γνωστής Agenda 21, και έχει καταστεί φωτεινό παράδειγμα όλων των Κοινωνικών, Οικονομικών και Περιβαλλοντικών Διαστάσεων της Αειφόρου Ανάπτυξης σε Πλανητική Κλίμακα.
Μέσα από μία σύντομη αναφορά στο Ιστορικό Πλαίσιο της Βιώσιμης Ανάπτυξης προχωράμε σε μία περισσότερο εκτενή παρουσία του Κανονιστικού Πλαισίου αυτής: Από την πρώτη UNCTAD (Γενεύη, 1964), το Ελσίνκι (1975), το Ρίο 1992, την «έκθεση Brundtland», την Διακήρυξη του Ρίο για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, Το Πρόγραμμα Δράσης για τον 21ο αιώνα (Agenda 21), την Δήλωση / Διακήρυξη Αρχών για την Προστασία και Ανάπτυξη των Δασών, τον Χάρτη της Γης, Το Γιοχάνεσμπουργκ 2002, την Πολιτική Διακήρυξη για την Αειφόρο Ανάπτυξη, το Σχέδιο Εφαρμογής, έως το Ρίο+20 και το Καταληκτικό Κείμενο «Το Μέλλον που θέλουμε».
Η περιήγησή μας θα συνεχιστεί με το Θεσμικό Πλαίσιο της Βιώσιμης
Ανάπτυξης, την Επιτροπή για αυτήν (1992) και την πρόταση αντικατάσταση της από ένα Φόρουμ «Υψηλού Πολιτικού Επιπέδου» του Ρίο+20, τους Οργανισμούς του Συστήματος ΟΗΕ για την Βιώσιμη Ανάπτυξη και τους Διεθνείς Οικονομικούς Θεσμούς όπως και τον ρόλο τους στην Περιβαλλοντική Προστασία, φτάνοντας στην Ευρωπαϊκή Προοπτική Ανάπτυξης με Ορίζοντα το 2030.
Όλη η διαδρομή μας αυτή καθιστά απολύτως εμφανή την αναγκαιότητα της Διακυβέρνησης, η οποία αποσαφηνίζει και τονίζει δύο πράγματα:
α) Όλες οι προαναφερθείσες για το Περιβάλλον ενέργειες γίνονται ανεφάρμοστες χωρίς τον προστατευτικό μανδύα των εθνικών και διεθνών πολιτικών και β) Αναδεικνύεται, μέσα από τις παραπάνω διαδικασίες, η προσπάθεια της Πολιτικής Επιστήμης να οριοθετήσει την έννοια της
«Διακυβέρνησης» ώστε να τονιστεί η θεσμική καθώς και η άτυπη επίδραση των διαφόρων κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων και συμφερόντων κατά την διαδικασία άσκησης της Πολιτικής. (Λάβδας, 2004).
Πέρα και πάνω από όλα όμως εκείνο που προσπαθούμε να αναδείξουμε στην εργασία μας, είναι να τονίσουμε ότι η Παιδεία, το Όραμα, τα Πρότυπα, ο Σεβασμός στην Φύση και η Αναγνώριση της σπουδαίας Κληρονομιάς που αφήνει αυτός ο Πλανήτης σε όλους τους κατοίκους του είναι αυτά που ο καθένας μας διαθέτει ως παρακαταθήκη στις επόμενες Γενιές. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως κάθε γενιά, όποια ευλάβεια και να έχει για το Παρελθόν, χρέος της έχει να αποτυπώσει το Πέρασμα της στο Παρόν, για να μην περάσει Απαρατήρητη...
|
Περιβάλλον, βιώσιμη ανάπτυξη και διακυβέρνηση : η "τέχνη του κυβερνάν" συνδετικός κρίκος σε κρατικό και διεθνές επίπεδο στη ΕΕ
