| Περίληψη |
Η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι στενά συνδεδεμένη με τη χρήση ενέργειας.
Με την πάροδο των χρόνων οι ενεργειακές μας ανάγκες αυξάνονται και τα
αποθέματα ορυκτών καυσίμων μειώνονται. Επιπροσθέτως, η κατανάλωση τους
απειλεί τη βιωσιμότητα του πλανήτη με την παραγωγή ρύπων κατά την καύση τους.
Οι λόγοι αυτοί αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη για την έρευνα και την ανάπτυξη
τεχνολογιών που μπορούν να εκμεταλλευτούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
(ηλιακή, αιολική, γεωθερμική κτλ.), οι οποίες εκτός από άφθονες, μπορούν επίσης να
χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ενέργειας δίχως να επιβαρύνουν το
περιβάλλον. Ένας από τους αποδοτικότερους τρόπους παραγωγής ενέργειας είναι
τα φωτοβολταϊκά κελιά. Τα καλύτερα μέχρι σήμερα εμπορικώς διαθέσιμα κελιά
έχουν ως βάση το πυρίτιο, όμως η παραγωγή τους είναι αρκετά δύσκολη και ακριβή.
Τα φωτοβολταϊκά κελιά περοβσκιτών είναι μία νέα και παράλληλα πολλά
υποσχόμενη τεχνολογία που αποβλέπει προς αυτή την κατεύθυνση. Η συνεχής
έρευνα πάνω σε αυτόν τον τομέα έχει οδηγήσει στην κατασκευή συσκευών με
αποδόσεις που προσεγγίζουν κατά πολύ αυτές των εμπορικά διαθέσιμων κελιών
πυριτίου σε λιγότερο από μια δεκαετία. Μοναδικό μειονέκτημα αυτών των
συσκευών αποτελεί η αστάθεια τους. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας
είναι η σύνθεση τεσσάρων πορφυρινικών συμπλόκων (MgTMePyP, CoTMePyP,
NiTMePyP και FeTMePyP) που θα χρησιμοποιηθούν σε φωτοβολταϊκές κυψελίδες
περοβσκίτη. Οι ενώσεις αυτές θα ενσωματωθούν μεταξύ του στρώματος μεταφοράς
ηλεκτρονίων και αυτής του περοβσκίτη με στόχο τη σταθεροποίηση της συσκευής.
|
Σύνθεση πορφυρινικών συμπλόκων για χρήση σε ηλιακές κυψελίδες περοβσκίτη
