Περίληψη |
Η βασική λειτουργία του μυελώδους ελύτρου είναι η μόνωση των νευρικών κυττάρων και συνεπώς η αύξηση της ταχύτητας με την οποία μεταδίδονται τα ηλεκτρικά σήματα. Οι αξονο-γλοιακές αλληλεπιδράσεις, που είναι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ του γλοιακού κυττάρου και του παρακείμενου άξονα, διαχωρίζουν τα εμμύελα νευρικά κύτταρα σε διακριτές υποπεριοχές οι οποίες χαρακτηρίζονται από διαφορετική μοριακή οργάνωση και λειτουργία. Οι υποπεριοχές αυτές είναι ο κόμβος του Ranvier, η παρακομβική, η εγγύς της παρακομβικής και η ενδοκομβική περιοχή. Ο διαχωρισμός αυτός εξασφαλίζει τη γρήγορη μετάδοση των δυναμικών ενέργειας κατά μήκος των αξόνων. Κάθε μία από τις περιοχές αυτές, χαρακτηρίζεται από πολύ-πρωτεϊνικά σύμπλοκα μεταξύ τασο-ελεγχόμενων ιοντικών διαύλων, μορίων κυτταρικής συνάφειας, πρωτεϊνών-μέλη της οικογένειας Neurexin και κυτταροσκελετικών πρωτεϊνών. Το μόριο κυτταρικής συνάφειας TAG-1 (Transient Axonal Glycoprotein-1) ανήκει στην υπεροικογένεια των ανοσοσφαιρινών, εκφράζεται τόσο από τα νευρικά όσο και από τα εμμύελα γλοιακά κύτταρα, ενώ βρίσκεται στην εγγύς της παρακομβικής περιοχή των ινών του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος. Η TAG-1 σχηματίζει ένα σύμπλοκο με την πρωτεΐνη Caspr2 της οικογένειας Neurexin και τους τασοελεγχόμενους διαύλους καλίου (VGKCs). Πιο συγκεκριμένα η TAG-1 ανήκει στην υποοικογένεια των Contactin που χαρακτηρίζεται από τέσσερις επαναλήψεις φιμπρονεκτίνης τύπου ΙΙΙ (FNIII) και έξι lg περιοχές. Έως τώρα, έχει δειχθεί ότι η TAG-1 αλληλεπιδρά ομοφιλικά με τον εαυτό της in trans μέσω των FNIII υποπεριοχών της. Επιπλέον, αλληλεπιδρά ετεροφιλικά In cis με την Caspr2 και τους VGKCs μέσω των Ig υποπεριοχών της, ενώ οι FNIII υποπεριοχές δε λαμβάνουν μέρος στην αλληλεπίδραση αυτή. Η μελέτη αυτών των αλληλεπιδράσεων έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία καθώς η απουσία είτε της TAG-1 είτε της Caspr2 οδηγεί σε καταστροφή του συμπλόκου της εγγύς της παρακομβικής περιοχής και επακόλουθη διάχυση των VGKCs στους ενδοκόμβους. Σε μία πληθώρα απομυελινωτικών παθολογιών στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η Πολλαπλή Σκλήρυνση, η μοριακή αρχιτεκτονική των εμμύελων ινών διαταράσσεται, κάτι που οδηγεί σε εκφυλισμό των αξόνων.
Στο πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας, αναλύσαμε τις υποπεριοχές της TAG-1 που συμμετέχουν στην αλληλεπίδρασή της με την Capsr2, ενώ μελετήσαμε το ρόλο μιας διαλυτής μορφής της TAG-1 σε αυτή την αλληλεπίδραση. Τα αποτελέσματά μας ήταν αντιφατικά με ό,τι είχε δειχθεί, καθώς σχεδόν όλες οι υποπεριοχές της TAG-1 που ελέγθηκαν, συμπεριλαμβανομένων των FNIII, μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν με την Capsr2. Επιπλέον, δείξαμε για πρώτη φορά ότι η πρωτεΐνη Semaphorin6A και οι ισομορφές 140 και 155 των Neurofascin αλληλεπιδρούν με την TAG-1.
Στο δεύτερο μέρος της εργασίας, έγινε μία προσπάθεια περεταίρω μελέτης του ρόλου της TAG-1 στη μυελίνωση, μέσω της χρήσης του μοντέλου Αυτοάνωσης Πειραματικής Εγκεφαλομυελίτιδας (Experimental Autoimmune Encephalomyelitis (EAE)). Απουσία της TAG-1 οδήγησε σε καθυστέρηση ανάπτυξης των νευρολογικών συμπτωμάτων, η οποία συνδεόταν με μειωμένη στρατολόγηση ανοσο-ρυθμιστικών Τ λεμφοκυττάρων (regulatory T cells) στο νωτιαίο μυελό.
|