Περίληψη |
Η επικρατούσα άποψη ότι ο TCR (T cell receptor) αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των Τ
λεμφοκυττάρων έχει αρχίσει να ανατρέπεται, καθώς έρευνες πλέον δείχνουν ότι ο υποδοχέας
μπορεί επίσης να εκφράζεται σε κύτταρα που δεν ανήκουν στην Τ-λεμφική σειρά. Με στόχο να
εξεταστεί η έκτοπη έκφραση του TCR, η παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε σε κύτταρα μυελικής
προέλευσης (RAW 264.7, WEHI-3B, HL-60, μακροφάγα και MDSCs σπλήνα), σε Β
λεμφοκύτταρα σπλήνα και σε σπερματοζωάρια. Πειράματα ανοσοφθορισμού ανίχνευσαν μόρια
TCRαβ και γδ στην επιφάνεια των κυττάρων αυτών, εκτός των MDSCs και των B
λεμφοκυττάρων. Στην περίπτωση των μακροφαγικών RAW 264.7 κυττάρων και των
σπερματοζωαρίων, η TCR έκφραση επιβεβαιώθηκε επίσης από διαδικασίες RT-PCR οι οποίες
μάλιστα εντόπισαν, πέρα από τα αναμενόμενα γονιδιακά προϊόντα, επιπρόσθετα προϊόντα στην
α και γ αλυσίδα. Τα προμυελοβλαστικά HL-60 κύτταρα ξεχώρισαν από τα μακροφαγικά
κύτταρα της μελέτης διότι παρουσίασαν όχι μόνο επιφανειακή, αλλά και ενδοκυττάρια έκφραση
TCR, με μία ταχύρρυθμη κυκλοφορία του υποδοχέα από/προς την μεμβράνη. Επιπλέον, η
απομόνωση και καλλιέργεια του TCRγδ+ HL-60 κλώνου φανέρωσε ότι η έκφραση του TCRγδ
στα κύτταρα αυτά είναι παροδική. Μία εις βάθος έρευνα της έκτοπης TCR έκφρασης σε
λειτουργικό επίπεδο πραγματοποιήθηκε στα RAW 264.7 κύτταρα. Η έκφραση του TCRαβ και
γδ (71 και 41%, αντίστοιχα) στην μεμβράνη των RAW 264.7, συνοδεύονταν από τα
συνδιεγερτικά μόρια CD4 και CD8 (61 και 14%, αντίστοιχα) αλλά όχι από την αναμενόμενη
έκφραση των συνυποδοχέων CD3ε και CD3ζ η οποία ήταν 9 και 7%, αντίστοιχα. Τα χαμηλά
επίπεδα CD3 συγκριτικά με τα υψηλά επίπεδα TCR, έρχονται σε αντίθεση με την συμβατική
γνώση για την συγκρότηση του TCR. Έτσι, προτάθηκε ο Fcγ υποδοχέας (FcγR) ως υποψήφιο
μόριο που θα μπορούσε να αντικαταστήσει το CD3. Πράγματι, ο FcγRΙΙ/ΙΙΙ βρέθηκε να
εκφράζεται στο 75% των RAW 264.7 κυττάρων, τα οποία εξέφραζαν και 25% MHCII. Η
δέσμευση του FcγRΙΙ/ΙΙΙ από ένα ανασυνδυασμένο IgG2aCH2 τμήμα, εκτός του ότι διέγειρε τις
μακροφαγο-ειδικές ιδιότητες των RAW 264.7, προκάλεσε μείωση των TCRαβ και γδ μορίων
υποδεικνύοντας ότι ο FcγRII/III χρησιμοποιείται από τον TCR για την μεταφορά του στην
κυτταρική μεμβράνη. Η ικανότητα των RAW 264.7 κυττάρων να δρουν ταυτόχρονα ως
αντιγονοπαρουσιαστικά και ως Τ κύτταρα, ελέγχθηκε με λειτουργικές δοκιμασίες ως προς την
παραγωγή αντιγονο-ειδικού αντισώματος και IL-2. Σε δοκιμές in vitro ανοσοποίησης παρουσία
παρθένων Β λεμφοκυττάρων, τα RAW 264.7 κύτταρα δεν οδήγησαν σε παραγωγή αντισώματος.
Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι, όταν εφαρμοστούν σε ένα σύστημα από in vivo εκτεθειμένα σε
αντιγόνο κύτταρα που ακολουθείται από in vitro ανοσοποίηση, τα RAW 264.7 κύτταρα μπορούν
να ανταγωνίζονται τα μακροφάγα αλλά όχι τα Τ λεμφοκύτταρα. Είναι ενδιαφέρον όμως, ότι η
ταυτόχρονη προσθήκη αντιγόνου και IgG2aCH2 τμήματος στα RAW 264.7 οδήγησε σε
παραγωγή IL-2 από τα κύτταρα, υποδεικνύοντας ότι η ενεργοποίηση του FcγRΙΙ/ΙΙΙ μπορεί
επίσης να υποστηρίζει την διέγερση του TCR. Επομένως, όλα τα παραπάνω φανερώνουν νέους
ρυθμιστικούς μηχανισμούς του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω έκφρασης του TCR από τα
μη-λεμφικής προέλευσης κύτταρα.
|