Περίληψη |
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες θανάτου από καρκίνο και χαρακτηρίζεται από σύνθετη βιολογία που δυσχεραίνει τη θεραπεία, ιδιαίτερα στα προχωρημένα στάδια. Η ανίχνευση και η καταμέτρηση κυκλοφορούντων καρκινικών κυττάρων (ΚΚΚ) στο περιφερικό αίμα γίνεται μέσω της υγρής βιοψίας, η οποία είναι μια μη επεμβατική μέθοδος, που παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη και ανταπόκριση της νόσου στις θεραπευτικές παρεμβάσεις, επιτρέποντας εξατομικευμένες προσεγγίσεις στη θεραπεία του καρκίνου. Οι αναστολείς CDK 4/6, αποτελούν μια καινοτόμο θεραπευτική επιλογή για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, καθώς έχουν την ικανότητα να αναστέλλουν το σύμπλοκο κυκλίνης D με τις κυκλινοεξαρτώμενες κινάσες 4/6 με απώτερο στόχο την παρεμπόδιση της φωσφορυλίωσης της πρωτεΐνης του ρετινοβλαστώματος (Rb) και την αποτροπή της απελευθέρωσης του μεταγραφικού παράγοντα E2F έτσι ώστε να μην συνεχιστεί ο κυτταρικός κύκλος. Μερικές θεραπευτικές επιλογές των αναστολέων CDK 4/6 όπως η παλμποσικλίμπη (palbociclib), η ριμποσικλίμπη (ribociclib) και η αμπεμασικλίμπη (abemaciclib), στοχεύουν κυρίως ασθενείς με καρκίνο του μαστού που είναι θετικοί στους υποδοχείς οιστρογόνων και/ή προγεστερόνης αλλά αρνητικοί για τον υποδοχέα αυξητικού παράγοντα HER2. Η παρούσα μελέτη εστίασε στη συσχέτιση της ανίχνευσης και του αριθμού των κυκλοφορούντων καρκινικών κυττάρων (ΚΚΚ) στο περιφερικό αίμα ασθενών με καρκίνο μαστού (ΚΜ) που υποβάλλονται σε θεραπεία με αναστολείς CDK 4/6 και παράλληλα εκτιμήθηκαν οι πιθανές αλλαγές στον αριθμό τους σε διαφορετικά στάδια της νόσου και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε η σύγκριση δύο διαφορετικών μεθόδων απομόνωσης ΚΚΚ: Η Φυγοκέντρηση με Διαβαθμισμένη Πυκνότητα Φικόλης και του ημι-αυτοματοποιημένου συστήματος Parsortix. Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι η ανίχνευση ΚΚΚ ήταν πιο συχνή σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με τους ασθενείς με πρώιμη νόσο. Επίσης, φάνηκε ότι οι διαφορετικές μέθοδοι απομόνωσης ΚΚΚ εμφανίζουν διαφορετική ευαισθησία και απομονώνουν διαφορετικούς υποπληθυσμούς ΚΚΚ. Επιπλέον, η μελέτη αναδεικνύει ότι ο αριθμός των κυκλοφορούντων καρκινικών κυττάρων (ΚΚΚ) μειώθηκε από την έναρξη της θεραπείας έως την πρώτη εκτίμηση. Τέλος, στους ασθενείς με μεταστατική νόσο, η ανίχνευση ΚΚΚ μέσω του Parsortix συσχετίστηκε με μειωμένη συνολική επιβίωση υποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα της μεθόδου Parsortix και τη προγνωστική σημασία των ΚΚΚ σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με CDK 4/6 αναστολείς.
|