Περίληψη |
Η σχιζοφρένεια συνιστά μία χρόνια νευροψυχιατρική νόσο, που υπάγεται στις ψυχωσικές διαταραχες, και υπολογίζεται πως πλήττει περί το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αν και τα ακριβή βιολογικά αίτια της νόσου δεν έχουν προσδιοριστεί, διαφοροποιήσεις στη γονιδιακή και πρωτεϊνική έκφραση, πιθανότατα σε πρώιμα αναπτυξιακά στάδια του νευρικού συστήματος, έχουν παρουσιασθεί ως σημαντικές συνιστώσες στην παθογένεση της διαταραχής. Ο πρωτεωμικός χαρακτηρισμός νευροαναπτυξιακών μοντέλων της σχιζοφρένειας αποτελεί μία ενδιαφέρουσα κατεύθυνση, προς κατανόηση του νευροβιολογικού υποβάθρου της ασθένειας και τη διερεύνηση διαταραχών στη φυσιολογική ανάπτυξη του νευρικού συστήματος και της συναπτικής φυσιολογίας, σε ένα μοριακό πλαίσιο. Η παρούσα εργασία εστιάζει σε μία συγκριτική πρωτεωμική μελέτη του «ΜΑΜ» μοντέλου της σχιζοφρένειας (επάγεται με χορήγηση methylazoxymethanol acetate κατα την 16η εμβρυική μέρα) δίνοντας έμφαση σε διαφοροποιήσεις που σχετίζονται με το φύλο. Η ερευνητική εργασία περιλαμβάνει απομόνωση προμετωπιαίου φλοιού, κλασματωση πρωτεϊνικών εκχυλισμάτων του ιστού με ηλεκτροφόρηση σε αποδιατακτικές συνθήκες (SDS-PAGE) και ανάλυση των πρωτεϊνικών κλασμάτων με φασματομετρία μάζας, σε μία «bottom-up» προσέγγιση. Εξειδικευμένη υπολογιστική ανάλυση, ανίχνευση πρωτεϊνών και ποσοτικοποίηση τους επέτρεψε τον προσδιορισμό σημαντικά εμπλουτισμένων και υποεκπροσωπούμενων μορίων και μοριακών μονοπατιών, σε μία προσπάθεια διερεύνησης του μοντέλου. Σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των φύλων πρότειναν διαφορική απόκριση στην χορήγηση της νευροτοξίνης κατά την κύηση. Ενδείξεις για αυξημένη ρύθμιση ποικίλων πρωτεϊνών του μεταβολισμού στα αρσενικά που είχαν εκτεθεί στη «ΜΑΜ» υπέδειξαν διαταραχή της φυσιολογικής λειτουργίας του προμετωπιαίου φλοιού, υποστηρίζοντας έναν πιο έντονο «σχιζοτυπικό» φαινότυπο σε σχέση με τα θηλυκά πειραματόζωα-μοντέλα. Οι παρατηρήσεις αυτές, πιθανώς, να αποτελέσουν ένα πρώιμο πλαίσιο εργασίας προς, περαιτέρω, διερεύνηση μοριακών μηχανιστικών συσχετίσεων με την ανθρώπινη πάθηση. Παράλληλα, καθίσταται εμφανής η ανάγκη επανεξέτασης της σημασίας του φύλου στη μεταφραστική νευροψυχιατρική έρευνα.
|