Περίληψη |
Για να αντιμετωπισθούν τα σημαντικά προβλήματα ρύπανσης που προκαλούν τα υγρά απόβλητα ελαιουργείων στους υδάτινους και χερσαίους αποδέκτες, χρησιμοποιούνται διάφορες μεθοδολογικές και τεχνολογικές προσεγγίσεις. Οι μύκητες αποτελούν την κύρια ομάδα μικροοργανισμών για τη μείωση της ρυπαντικής δράσης των φαινολικών ουσιών των υγρών αποβλήτων ελαιουργείων, ώστε να καταστούν απευθείας ένα περιβαλλοντικά αποδεκτό προϊόν ή να προετοιμασθούν για περαιτέρω φυσικοχημικούς ή βιολογικούς χειρισμούς. Σχετικά πρόσφατα άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως, σε περιβαλλοντικές και βιοτεχνολογικές εφαρμογές, είδη βασιδιομυκήτων που προκαλούν λευκές σήψεις (white-rot fungi). Το ενζυμικό τους σύστημα είναι κατά βάση οξειδωτικό, μη εξεικευμένο και περιλαμβάνει ένζυμα όπως η λιγνινάση, η υπεροξειδάση του μαγγανίου και η λακκάση. Ειδικότερα, ως υποστρώματα χρησιμοποιούνται τα φαινολικά συστατικά των λιόζουμων, τα οποία αποπολυμερίζουν διασπώντας τους αρωματικούς δακτυλίους, οδηγώντας στην ανοργανοποίησή τους. Το γένος Pleurotus που έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά από διάφορους ερευνητές, χρησιμοποιήθηκε και στην παρούσα μελέτη. Οι μύκητες του γένους Pleurotus διαθέτοντας έναν ιδιαίτερα αποδοτικό ενζυμικό μηχανισμό αποδόμησης των φαινολικών που περιέχονται στα λιόζουμα, μειώνουν σημαντικά το οργανικό φορτίο τους ενώ παράλληλα προκαλούν τον αποχρωματισμό τους. Οι διαφορετικές συμπεριφορές που παρατηρήθηκαν στα επίπεδα του είδους αλλά και του στελέχους όσον αφορά τις δυνατότητες αποτοξικοποίησης, υποδεικνύουν την πολυπλοκότητα των ενζυμικών μηχανισμών και βιολογικών παραμέτρων που εμπλέκονται.
|