| Περίληψη |
Ο στόχος της Διατριβής ήταν να μελετήσει την επίδραση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου στους Doppler δείκτες της αορτικής και διαμιτροειδικής ροής κατά τη διάρκεια δοκιμασίας καταπόνησης με διπυριδαμόλη, και να εκτιμηθεί εάν οι μεταβολές των δεικτών που προκύπτουν μπορούν να αποτελέσουν αξιόπιστο βοηθητικό μέσο της δυο διαστάσεων ηχοκαρδιογραφίας (2D-Echo), για τη διάγνωση της στεφανιαία νόσο (ΣΝ). Αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος της μελέτης ερεύνησε την επίδραση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου στους Doppler δείκτες της διαμιτροειδικής ροής για να εκτιμήσουμε τη διαστολική λειτουργία της αριστερής κοιλίας και να αποκαλύψουμε έτσι πρώιμα σημεία διαστολικής δυσλειτουργίας, στη διάρκεια ηχοκαρδιογραφικής δοκιμασίας καταπόνησης με διπυριδαμόλη, σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο Μέθοδος: Η κινητικότητα των τοιχωμάτων της αριστερής κοιλίας μελετήθηκε με (2D-Echo), με την αριστερή κοιλία χωρισμένη σε 16 καρδιακά τμήματα, ενώ μέγιστες ταχύτητες της πρώιμης (Ε) και όψιμης (Α) διαστολικής κοιλιακής πλήρωσης, ο λόγος Ε/Α και χρόνος επιβράδυνσης (D) καθορίστηκαν από τη διαμιτροειδική ροή Doppler σε 18 φυσιολογικά άτομα και 28 ασθενείς με αγγειογραφικά επιβεβαιωμένη στεφανιαία νόσο, στην ηρεμία και στην μεγίστη δράση της διπυριδαμόλης. Αποτελέσματα: Οι τιμές των παραμέτρων (Ε) και της (Α) πλήρωσης της αριστερής κοιλίας αυξήθηκαν σημαντικά κατά τη μεγίστη δράσης της διπυριδαμόλης τόσο στην ομάδα ελέγχου όσο και στους ασθενείς, ωστόσο η αλλαγή της (Α) ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στους ασθενείς. Ο λόγος (Ε/Α) εμφάνισε μια πιο εκσεσημασμένη ελάττωση για την ομάδα των ασθενών σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, αν και ο λόγος (Ε/Α) ελαττώθηκε σημαντικά στα μέλη και των δύο ομάδων. Η εμφάνιση διαταραχών της κινητικότητας των τοιχωμάτων της αριστερής κοιλίας (12 ασθενείς δεν παρουσίασαν) και η ποσοστιαία μεταβολή των παραμέτρων E, Α , Ε/Α και D από την κατάσταση ηρεμίας στη φόρτιση έργου με διπυριδαμόλη, ήταν σημαντικοί προγνωστικοί δείκτες για τη διάγνωση της ΣΝ. Η ευαισθησία, ειδικότητα και συνολική ακρίβεια των διαταραχών της κινητικότητας των τοιχωμάτων της αριστερής (ΔΚΤΑΚ) κοιλίας που προκλήθηκαν από τη διπυριδαμόλη στον καθορισμό της στεφανιαίας νόσου ΣΝ ήταν 57, 100 και 70%, αντίστοιχα (P=0.0001). Οι μεταβολές D σε cut-off τιμές 7% βελτίωσαν την ευαισθησία σε 85.5% τη συνολική ακρίβεια σε 85%. αν και ελάττωσε την ειδικότητα σε 83% (P=<0.03) και εμπεριέκλειε ένα ανεξάρτητο διαγνωστικό παράγοντα για την αποκάλυψη της μυοκαρδιακής ισχαιμίας. Και στο δεύτερο μέρος της μελέτης, χρησιμοποιήσαμε το ηχοκαρδιογράφημα Doppler για να αξιολογήσουμε και να μελετήσουμε τη συστολική λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας και να αποκακαλύψουμε ενδείξεις συστολικής δυσλειτουργίας κατά τη διάρκεια της μυοκαρδιακής ισχαιμίας που προκλήθηκε από τη χορήγηση της διπυριδαμόλης, με τη μελέτη των μεταβολών των παραμέτρων?Doppler της αορτικής ταχύτητας ροής, σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Μέθοδος: Στην ηρεμία και στην μεγίστη δράση της διπυριδαμόλης Ηχοκαρδιοραφικές μελέτες πραγματοποιήθηκαν σε 15 φυσιολογικά άτομα και 32 ασθενείς με αγγειογραφικά επιβεβαιωμένη στεφανιαία νόσο ΣΝ, με Doppler μεγίστη ταχύτητα (Δ-Vel),, επιτάχυνση (Δ ?Acc) και χρόνος επιτάχυνσης της ανιούσης αορτής, καθώς επίσης και ΔΚΤΑΚ κοιλίας χωρισμένη σε 16 καρδιακά τμήματα. αναλύθηκαν. Αποτελέσματα: Η ύπαρξη διαταραχών κινητικότητας του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας (12 ασθενείς δεν παρουσίασαν) καθώς και η ποσοστιαία μεταβολή της μέγιστης αορτικής ταχύτητας ροής και επιτάχυνσης από την κατάσταση ηρεμίας στη φόρτιση έργου με διπυριδαμόλη, ήταν σημαντικοί προγνωστικοί δείκτες για τη διάγνωση της ΣΝ. Η συνολική ευαισθησία της δύο διαστάσεων για την αποκάλυψη της ΣΝ ήταν 62.5 % με ειδικότητα 100 %, (p=<0.0001) με ΔΚΤΑΚ ενώ οι ασθενείς με νόσο πολλαπλών αγγείων εμφάνισαν συχνότερα απ? ότι εκείνοι με νόσο ενός αγγείου. Ο συνδυασμός των ΔΚΤΑΚ με μεταβολή της Δ-Vel <10% (τιμές cut-off ) κατά τη διάρκεια της έγχυσης με διπυριδαμόλη, αυξήθηκε η ευαισθησία σε 84.4% από 62% και συνολική ακρίβεια σε 78.8%, αν και η ειδικότητα ελαττώθηκε 66.7% από 100%. ( x²=7.8, p = 0.005). Ο συνδυασμός των ΔΚΤΑΚ με μεταβολή της Δ ?Acc <28.68%(τιμές cut-off) αύξησε την ευαισθησία στο 78%, βελτίωσε την ειδικότητα στο 80% σε σχέση με αυτή που προέκυψε από την μεταβολή της Δ-Vel ενώ η συνολική ακρίβεια ήταν παρόμοια (78.7%). (x2=4.3, p=0.038), Όταν και οι 3 παράμετροι συνδυάστηκαν, για να αξιολογηθεί καλύτερα η συγκεκριμένη ευαίσθητη πληροφορία που περιεχόταν στην μεταβολή της Δ-Vel και η ειδική πληροφορία στη μεταβολή της Δ?Acc, οι δυο παράμετροι υπήχθησαν σε ένα στατιστικό πρότυπο παλίνδρομης ανάλυσης πολλαπλών μεταβλητών με κριτήριο που βασίσθηκε στην τιμή της εξίσωσης, ποσοστιαία μεταβολή της επιτάχυνσης + 2.88 Χ ποσοστιαία μεταβολή της ταχύτητας και σε τιμές < 65 (cut-off τιμές), αυτό το στατιστικό πρότυπο αύξησε την ευαισθησία και την ειδικότητα στο 87.5 και 86.7% αντίστοιχα, και τη συνολική ακρίβεια στο 87.2%.
|
Η επίδραση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου στους Doppler δείκτες της αορτικής και διαμιτροειδικής ροής στη διάρκεια ηχοκαρδιογραφικής δοκιμασίας καταπόνησης με διπυριδαμόλη σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο
