| Περίληψη |
Υπό φυσιολογικές συνθήκες ηλεκτρόνια που διαρρέουν από την αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων κατά την αερόβια αναπνοή ανάγουν το μοριακό οξυγόνο, οδηγώντας στην δημιουργία των ενεργών μορφών οξυγόνου (ΕΜΟ). Σε καταστάσεις καταπόνησης η παραγωγή των ΕΜΟ αυξάνεται, ενώ αβιοτικές καταπονήσεις έχει βρεθεί ότι επάγουν και ενζυμικούς μηχανισμούς παραγωγής των ΕΜΟ. Το κύτταρο διαθέτει ένα πλήθος μηχανισμών ενζυμικών και μη ώστε να διατηρεί τις ΕΜΟ σε σταθερές συγκεντρώσεις. Ένας παράγοντας αβιοτική καταπόνησης είναι και η αλατότητα. Η αλατότητα είναι ένας πολύπλοκος παράγοντας καταπόνησης ο οποίος συνίσταται σε οσμωτική και ιοντική καταπόνηση ενώ περιλαμβάνει και δευτερεύοντες παράγοντες καταπόνησης όπως η οξειδωτική καταπόνηση. Σε αυτήν την εργασία έγινε μια προσπάθεια να εδραιωθεί η σχέση μεταξύ της καταπόνησης από αλατότητα και της οξειδωτικής καταπόνησης. Φυτά καπνού υποβλήθηκαν σε καταπόνηση από αλατότητα διαφορετικής έντασης και διάρκειας. Στο τέλος κάθε μεταχείρισης προσδιορίστηκαν τα επίπεδα ΕΜΟ και οι ειδικές ενεργότητες των κυριότερων ενζύμων του αντιοξειδωτικού μηχανισμού. Το φαινόμενο μελετήθηκε τόσο in planta, σε ολόκληρα φυτά, όσο και in vitro, με την χρήση φυλλικών δίσκων. Και στα δυο συστήματα εντονότερη καταπόνηση από αλατότητα οδήγησε σε αυξημένη παραγωγή ΕΜΟ και επαγωγή των αντιοξειδωτικών ενζύμων. Για την εκτίμηση του ρόλου της αντιοξειδωτικής άμυνας στην αντοχή του φυτού στην αλατότητα χρησιμοποιήθηκαν και γενετικά τροποποιημένα φυτά με τροποποιημένες ενζυμικές ενεργότητες. Η μελέτη των γενετικά τροποποιημένων φυτών οδήγησε στο συμπέρασμα ότι αυξημένη ενεργότητα του αντιοξειδωτικού μηχανισμού μπορεί να προσφέρει μερική προστασία του φυτού σε καθεστώς καταπόνησης από αλατότητα.
|
Η αντίδραση του αντιοξειδωτικού μηχανισμού στην καταπόνηση από αλατότητα σε φυτά και φυλλικά δισκία καπνού
