| Περίληψη |
Εισαγωγή: Η ταχεία εξέλιξη του συστήματος υγείας τις τελευταίες δεκαετίες συνεπάγεται την ανάγκη περιοδικής επανεξέτασης σημαντικών ιδεών. Σε αυτές τις ιδέες συγκαταλέγεται και η συνεργασία νοσηλευτή-ιατρού αλλά και λοιπών επαγγελματιών υγείας. Στο νοσοκομείο, ένα περιβάλλον που απαιτεί συνεχώς αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα και βελτίωση της ποιότητας, η διεπαγγελματική συνεργασία δικαιολογεί την επανεξέταση διότι η μεγιστοποίηση της συνεργασίας μεταξύ νοσηλευτή και ιατρού υπόσχεται βελτίωση της φροντίδας των ασθενών και δημιουργία ικανοποιητικών ρόλων εργασίας. Για να θεωρηθεί ένας υγειονομικός φορέας ότι λειτουργεί σωστά και οργανωτικά προς όφελος όλων, οφείλει να έχει εξασφαλίσει την διεπαγγελματική συνεργασία ανάμεσα στους εμπλεκόμενους επαγγελματίες υγείας, δημιουργώντας ένα πρόσφορο έδαφος αλληλεπίδρασης μεταξύ τους.
Σκοπός: της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της διεπαγγελματικής συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ των νοσηλευτών και των λοιπών επαγγελματιών υγείας στο χώρο ενός δημόσιου νοσοκομείου.
Μεθοδολογία: Στο πρώτο μέρος της εργασίας παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά, οι κατάλληλες προϋποθέσεις και τα μέσα για μία αποτελεσματική συνεργασία αλλά και τα εμπόδια και οι συνέπειες όταν αυτή απουσιάζει. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου «Βενιζέλειο - Πανάνειο» στα τμήματα του Παθολογικού Τομέα (Α και Β Παθολογική Κλινική, Αιματολογική – Ογκολογική Κλινική, Πνευμονολογική Κλινική, Καρδιολογική και Παιδιατρική Κλινική) με συμμετέχοντες νοσηλευτές, διερευνώντας τις απόψεις και τις στάσεις τους για τη διεπαγγελματική συνεργασία. Χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο των Θεοφανίδη και συνεργατών οι οποίοι πραγματοποίησαν την μετάφραση στην ελληνική γλώσσα, τον έλεγχο εγκυρότητας και την πολιτισμική προσαρμογή του ερωτηματολογίου. Το ερωτηματολόγιο το οποίο χορηγείται ανώνυμα αποτελείται συνολικά από 34 ερωτήσεις. Οι περισσότερες ερωτήσεις του ερωτηματολογίου ήταν τύπου πολλαπλής επιλογής (επταβάθμια κλίμακα Likert) με πιθανές απαντήσεις «συμφωνώ πάρα πολύ», «συμφωνώ πολύ», «συμφωνώ», «ούτε συμφωνώ - ούτε διαφωνώ», «διαφωνώ», «διαφωνώ πολύ», «διαφωνώ πάρα πολύ». Οι 34 ερωτήσεις αναφέρονται σε δημογραφικά στοιχεία 4 ερωτήσεις: φύλο, ηλικία, εκπαίδευση και προϋπηρεσία, στη διεπαγγελματική συνεργασία 4 ερωτήσεις: σχετικά με την κατανόηση του όρου της, ατομικά χαρακτηριστικά 1 ερωτήση: που βοηθούν στην καλή συνεργασία, την επικοινωνία 2 ερωτήσεις: σχετικά με το πώς
επικοινωνούν με άλλους επαγγελματίες υγείας, την συνεργασία 1 ερώτηση: σχετικά με ποιούς συνεργάτες, συνεργάζοντε καλύτερα, καταγραφή αντιλήψεων 1 ερώτηση: κατά πόσο λαμβάνουν την γνώμη των άλλων, 1 ερώτηση: για την ύπαρξη επάρκειας νοσηλευτικού προσωπικού και 1 ερώτηση: κατά πόσο αισθάνονται μέλη μια ομάδας με κοινούς στόχους, επικοινωνία 8 ερωτήσεις: σχετικά με το τι πιστεύουν ότι είναι λόγος μια προβληματικής επικοινωνίας, επίλυση διενέξεων 5 ερωτήσεις: τρόποι επίλυσης των διενέξεων, αλλαγή χώρου εργασίας 1 ερώτηση: κατά πόσο συμφωνούν με μια τέτοια απόφαση και τέλος πλεονεκτήματα 5 ερωτήσεις: ποια πιστεύουν ότι είναι σχετικά με τη διεπαγγελματική συνεργασία. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 83 νοσηλευτές από δημόσιο νοσοκομείο. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα IBM SPSS Statistics 24.0 και ως όριο αποδοχής των υποθέσεων τέθηκε το p<0,05.
Αποτελέσματα: Βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνας μας, διαπιστώθηκε ότι η «διεπαγγελματική συνεργασία» είναι συνεργασία επαγγελματιών άλλης ειδικότητας, εντούτοις υψηλό είναι και το ποσοστό των ερωτώμενων που θεωρούν ότι είναι συνεργασία με άτομα ίδιας ειδικότητας. Αρκέτα καλή συνεργασία σε σχέση με την ίδια ειδικότητα αλλά και τους γιατρούς, σε αντίθεση με τους τραυματιοφορείς και τους ψυχολόγους. Η ηλικία, η μόρφωση και η εμπειρία των επαγγελματιών υγείας είναι παράγοντες που επηρεάζουν τη διεπαγγελματική συνεργασία. Κυριότερος λόγος παρεμπόδισης συνεργασίας είναι η στάση των συναδέρφων. Ο διάλογος είναι ο σχεδόν απόλυτος τρόπος για την επίλυση διενέξεων. Επίσης οι νοσηλευτές με ανώτερο επίπεδο μόρφωσης δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον στην επικοινωνία και στις απόψεις των υπολοίπων επαγγελματιών υγείας. Οι 7 στους 10 νοσηλευτές θεωρούν ότι η διεπιστημονική συνεργασία συμβαίνει σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό αλλά θα μπορούσε να βελτιωθεί περισσότερο. Η ψυχραιμία, η εργατικότητα και η καλή ανατροφή/τρόποι είναι τα ατομικά χαρακτηριστικά εκείνα που βοηθούν τη διεπαγγελματική συνεργασία και τέλος ποσοστό 40% των εργαζομένων θα άλλαζαν το χώρο εργασίας τους για καλύτερες συνθήκες.
Συμπεράσματα: Η ισότιμη συνεργασία μεταξύ όλων των εργαζομένων υγείας θα έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της γνώσης και των ικανοτήτων των νοσηλευτών με σκοπό πάντα την βελτίωση της ποιότητας της νοσηλευτικής φροντίδας και την αποφυγή λαθών και παραλείψεων. Νέες εκπαιδευτικές στρατηγικές που περιλαμβάνουν διεπιστημονικά μαθήματα πρέπει επίσης να εισαχθούν τόσο στα ιατρικά όσο και στα νοσηλευτικά προγράμματα σπουδών ώστε να βελτιωθούν όχι μόνο στην πλευρά της επικοινωνίας αλλά και στην ομαδική εργασία και τη συνεργασία γενικότερα.
|
Παράγοντες που επηρεάζουν τη διεπαγγελματική συνεργασία των νοσηλευτών με το υπόλοιπο προσωπικό ενός δημόσιου νοσοκομείου
