Περίληψη |
Η παρούσα μελέτη επιδιώκει τον καθορισμό των μορφολογικών ιστοχημικών και ανοσοϊστοχημικών ευρημάτων στον στυτικό ιστό ανδρών με γενετήσια δυσλειτουργία και την συσχέτιση αυτών με την αντίστοιχη κλινικοεργαστηριακή εικόνα, με στόχο την ακριβή διάγνωση και την σωστή θεραπευτική επιλογή. Μελετήθηκαν βιοψίες σηραγγωδών με λεπτή βελόνα, 50 ασθενών, 47 με οργανική και 3 με ψυχογενή ανικανότητα και ως μάρτυρες 10 νεκροτομικές βιοψίες.Κατά την διάρκεια τοποθετήσεως προσθέσεως σε ορισμένες περιπτώσεις, έγινε δεύτερη βιοψία η οποία δεν υπερτερούσε σε επάρκεια δομικών στοιχείων της δια βελόνης βιοψίας. Στις βιοψίες των μαρτύρων και των ασθενών με ψυχογενούς τύπου ανικανότητα, δεν παρατηρήθηκαν ουσιώδεις ιστολογικές αλλοιώσεις, ενώ σε ασθενείς με οργανική στυτική δυσλειτουργία, υπήρξαν σαφείς ιστικές αλλοιώσεις στον ινώδη σκελετό, στις αρτηρίες, στις φλέβες και κυρίως στον λείο μυϊκό ιστό των δοκίδων και του βαλβιδικού μηχανισμού των ελικοειδών αρτηριών. Δεν πιστοποιήθηκε παθογνωμονική μορφολογική αλλοίωση, η οποία να βοηθά ιδιαιτέρως στην διαγνωστική προσέγγιση της ανδρικής ανικανότητας. Στον λείο μυϊκό ιστό των δοκίδων και του βαλβιδικού μηχανισμού των ελικοειδών αρτηριών αξιολογήθηκε σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαρτήτως αιτιοπαθογένειας, διαταραχή της αρχιτεκτονικής των δεσμίδων, ατροφία, εκφύλιση και αντικατάσταση από πυκνό ινώδη συνδετικό ιστό, με επακόλουθο τον αποκλεισμό και την ίνωση των κολποειδών επί σοβαρής βλάβης. Παρατηρήθηκε συσχέτιση της βαρύτητας της ιστολογικής αλλοιώσεως του λείου μυϊκού ιστού και του βαθμού της οργανικής ανικανότητας.
|