| Περίληψη |
Η παρούσα διπλωματική εργασία ,πραγματεύεται το θέμα του θανάτου και της αθανασίας
,έτσι όπως συναντάται, διαχρονικά ,στον ελληνικό πολιτισμό. Η ιστορική αναδρομή ,ξεκινά με αναφορά στα ομηρικά έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, όπου περιγράφεται ο θάνατος του Αχιλλέα και του Έκτορα και αναδεικνύεται η σημασία της έννοιας της υστεροφημίας. Έπειτα, αναλύεται ο χαρακτήρας του Οδυσσέα του Καζαντζάκη και η στάση του απέναντι στο θάνατο και την ελευθερία. Στη συνέχεια, περιγράφονται τα Ελευσίνα μυστήρια και συναντάμε για πρώτη φορά την υπόσχεση-πίστη στην αθανασία, η οποία παρουσιάζεται ως ευχάριστη κατάσταση. Άλλωστε, ο θάνατος παραλληλίζεται με τον ανώδυνο ύπνο , από την αρχαία ελληνική μυθολογία που θεωρούνταν αδέρφια. Η αντίληψη αυτή, αναλύεται εκτενέστερα, στην πλατωνική εσχατολογία και τις προεκτάσεις της στο χριστιανισμό. Ακόμα, σχολιάζονται οι αντιλήψεις για το θάνατο στη Ρώμη ,όπως αποτυπώνονται από τον τρόπο που τον αντιμετώπιζαν οι επιφανείς πολίτες αλλά και μελετώντας τις παρηγορητικές επιστολές του Πλούταρχου, τη φιλοσοφία του Μάρκου Αυρήλιου αλλά και τη θρησκευτική σάτιρα που εντοπίζουμε στα κείμενα του Λουκιανού. Ακολουθεί ,η ανάδειξη του ελληνικού ιδεώδους
,που προκύπτει από τους αγώνες του ελληνικού και κυπριακού λαού για τη διεκδίκηση της ελευθερίας που ταυτίζεται με την ίδια τη ζωή . Στο τέλος της εργασίας, γίνεται μια εκτίμηση της νοοτροπίας και συμπεριφοράς των Ελλήνων απέναντι στο θάνατο στη σύγχρονη εποχή, όπως διαφαίνεται από τα λαϊκά τραγούδια, ποιήματα και επικήδειες ευχές .
|
Ο θάνατος και η αθανασία στον ελληνικό πολιτισμό
