| Περίληψη |
Τα διαλυτά μόρια του μείζονος συμπλόκου ιστοσυμβατότητας τάξης II (sMHC-II) έχουν εντοπιστεί
στα σωματικά υγρά σε κατάσταση, τόσο υγείας, όσο και ασθένειας. Η μεταβολή της
συγκέντρωσής τους έχει συσχετιστεί με διάφορες παθολογίες, όπως και τους έχει αποδοθεί
ρόλος στην διατήρηση της ανοχής προς τον εαυτό. Έχει επίσης προταθεί ότι λειτουργούν
ανταγωνιστικά με τα μεμβρανικά MHC ως προς την πρόσδεσή τους, στον υποδοχέα των Τ
λεμφοκυττάρων. Ο ρόλος τους στην ρύθμιση του ανοσοποιητικού, όμως δεν είναι καλά
χαρακτηρισμένος και οι περισσότερες μελέτες έχουν γίνει σε ποντίκια.
Για την απομόνωση και μελέτη αυτών των μορίων δημιουργήθηκε κολώνα ανοσοσυγγένειας με
την ομοιοπολική πρόσδεση του αντισώματος HB-145, με pan-HLA αντιγονική ειδικότητα, σε
σφαιρίδια σεφαρόζης. Έγινε συλλογή εικοσιενός δειγμάτων ορού από περιφερικό αίμα από
υγιείς δότες, στα οποία επιβεβαιώθηκε η παρουσία sMHC-II. Εξετάστηκαν διαφορετικές μέθοδοι
χρήσης της κολώνας για την απομόνωση sMHC-II μορίων από ορό μεμονωμένων ατόμων, ενώ η
προσπάθεια απομόνωσής τους από μείξη ορών αποδείχθηκε αναποτελεσματική. Τα
απομονωμένα sMHC-II μόρια φάνηκαν να είναι ανθεκτικά σε αποδιατακτικές συνθήκες, καθώς
σε πειράματα SDS-page δεν εντοπίστηκαν ξεχωριστά οι υπομονάδες τους, γεγονός που
αναφέρεται και σε προηγούμενες μελέτες.
Με στόχο την ανάδειξη του ανοσορυθμιστικού ρόλου των sMHC-II που απομονώθηκαν από τον
δότη Human 21, παρουσία ή όχι αυτών, πραγματοποιήθηκαν καλλιέργειες σε αυτόλογα PBMCs
(Peripheral Blood Mononuclear Cells), καθώς και σε αλλογενετικά PBMCs από δυο άλλους δότες,
τους Donor 1 και Donor 2. Στις συνθήκες αυτές προτέθηκαν και συνθήκες in vitro ανοσοποίησης
με την προσθήκη BSA (Bovine Serum Albumin) ή MLR (mixed Lymphocyte Reaction) με την
προσθήκη PBMCs από άλλον δότη, τον Donor 3. Από τα συγκριτικά δεδομένα των πειραμάτων
αυτών προκύπτει ότι η προσθήκη sMHC-II, προκαλεί σημαντική αύξηση του πολλαπλασιασμού
των αυτόλογων όσο και των αλλογενετικών κυττάρων, μόνο παρουσία της MLR διέγερσης, καθώς
και των αλλογενετικών κυττάρων του Donor 1 παρουσία της BSA. Επιπλέον από την εξέταση των
επιπέδων παραγωγής αντισωμάτων, παρατηρήθηκε μείωσή τους με την προσθήκη sMHC-II στην
περίπτωση των αλλογενετικών PBMCs του Donor 2.
Όπως περιγράφεται και σε προηγούμενες μελέτες, παρατηρείται η σημασία ύπαρξης
ανοσοδιεγερτικού ερεθίσματος για την παρατήρηση της δράσης των sMHC-II μορίων, όπως και
η ικανότητά τους να δρουν κατασταλτικά στα όψιμα στάδια της χυμικής ανοσίας ακόμα και σε
αλλογενετικό σύστημα. Τέλος, γίνεται εμφανής η αυξημένη δυσκολία της μελέτης των μορίων
αυτών στον άνθρωπο, λόγω ετερογένειας και η ανάγκη επαναπροσέγγισης προηγούμενων
πειραμάτων σε αυτόν.
|
Απομόνωση και μελέτη του ρόλου των διαλυτών μορίων MHC τάξης II από ορό περιφερικού αίματος ανθρώπου
