| Περίληψη |
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τον συχνότερα εμφανιζόμενο καρκίνο στο γυναικείο πληθυσμό στις ανεπτυγμένες χώρες. Η γενετική βάση του καρκίνου του μαστού έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον των ερευνητών, ιδιαίτερα τη τελευταία δεκαετία. Έτσι, ενώ τα ογκογονίδια κατείχαν τη πρώτη θέση του ενδιαφέροντος, σήμερα τα ογκοκατασταλτικά γονίδια υπόσχονται να διδάξουν πολλά σε ότι αφορά τους μοριακούς μηχανισμούς της παθογένειας της νόσου. H μεθοδολογία που χρησιμοποιείται σήμερα για την εντόπιση περιοχών του γονιδιώματος με μεγάλη πιθανότητα ύπαρξης ογκοκατασταλτικών γονιδίων είναι η μελέτη της απώλειας της ετεροζυγωτίας (LOH), με τη χρήση δεικτών μικροδορυφορικού DNA. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η συσχέτιση της απώλειας ετεροζυγωτίας στο καρκίνο του μαστού με κλινικά και παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά. Απώτερος στόχος είναι η αξιολόγηση των παραπάνω σε μοριακό επίπεδο και ως εκ τούτου η πιθανή παρέμβαση τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και σε επίπεδο θεραπείας. Αναλυτικότερα, πενήντα ζεύγη δειγμάτων από ασθενείς με καρκίνο του μαστού(όγκος / περιφερικό αίμα) εξετάσθηκαν καταρχήν για εμφάνιση απώλειας της ετεροζυγωτίας (LOH) σε διάφορες περιοχές του χρωμοσώματος 1, χρησιμοποιώντας 16 πολυμορφικούς δείκτες μικροδορυφορικού DNA. Στη συνέχεια εξετάσθηκε το παραπάνω υλικό για ανίχνευση απώλειας της ετεροζυγωτίας στις χρωμοσωμικές θέσεις τις αντιστοιχούσες στα γονίδια του συστήματος επιδιόρθωσης κακοζευγαρωμένων βάσεων (mismatch repair genes) hMSH2, hMLH1 και hMSH3, χρησιμοποιώντας 10 πολυμορφικούς δείκτες. Τέλος έγινε συσχέτιση των παραπάνω αποτελεσμάτων με κλινικές και ιστολογικές παραμέτρους όπως την ηλικία της ασθενούς, το στάδιο της νόσου, το μέγεθος του όγκου, τη λεμφαδενική συμμετοχή, τον ιστολογικό τύπο, το βαθμό διαφοροποίησης του όγκου και τέλος τη λεμφαγγειακή διήθηση. Οι παρατηρούμενες συχνότητες LOH για κάθε πολυμορφικό δείκτη ξεχωριστά στο χρωμόσωμα 1, κυμαίνονται μεταξύ 5% και 20%. Καθώς μερικοί από τους δείκτες εντοπίζονται στην ίδια περιοχή του χρωμοσώματος, συσχετίσθηκε το ποσοστό LOH στις περιοχές αυτές με κλινικο -παθολογοανατομικές παραμέτρους. Έτσι η περιοχή 1p36-36.2 εμφανίζει LOH σε ποσοστό 32% (16/50), η περιοχή 1p32 εμφανίζει LOH σε ποσοστό 22% (11/50), η περιοχή 1q21-23 εμφανίζει LOH σε ποσοστό 34% (17/50) και τέλος η περιοχή 1q42-43 εμφανίζει LOH σε ποσοστό 30% (15/50). Από τη στατιστική ανάλυση φαίνεται πως η περιοχή 1q21-23 (LOH 34%) εμφανίζει θετική συσχέτιση με την ύπαρξη εκτεταμένου ενδοπορικού στοιχείου και λεμφαγγειακής διήθησης γύρω από τον όγκο (p<0,01 και p<0,04 αντίστοιχα). Και τα δύο παραπάνω ιστολογικά χαρακτηριστικά αποτελούν σημαντικούς ανεξάρτητους προγνωστικούς δείκτες τοπικής υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση. Τα ποσοστά LOΗ στις περιοχές τις αντιστοιχούσες στα γονίδια του συστήματος επιδιόρθωσης κακοζευγαρωμένων βάσεων κυμαίνονται από 8%-16% και δε παρατηρήθηκε καμία στατιστικά σημαντική συσχέτιση με κλινικές και ιστολογικές παραμέτρους.
|
Aνάλυση μικροδορυφορικού DNA σε νεοπλασίες του μαστού
